Koło Naukowe Historyków Studentów UJ [nominacja w plebiscycie 7 Nadziei Mojego Miasta]

Zagłosuj na tę nominację w plebiscycie 7 Nadziei MM

7 Nadziei Mojego Miasta - zobacz wszystkie nominacje i dowiedz się więcej o Plebiscycie

Nie była to pierwsza tego typu organizacja na gruncie krakowskim. W 1863 roku założono kółko, którego prezesem został Tadeusz Wojciechowski, w latach osiemdziesiątych funkcjonował Cech Historyków, również we Lwowie istniała podobna korporacja. To co wydarzyło się w 1892 roku, było natomiast trwałe. Już wtedy, w pierwszym okresie istnienia Koła na przełomie wieków można dopatrzyć się przejawów działalności charakterystycznych dla dnia dzisiejszego. Koło istniało niemal nieprzerwanie. Ze względu na sytuację polityczną zmuszone zostało do zawieszenia swej działalności jedynie w latach 1939-45 i 1950-57.

Wśród prezesów tej korporacji znaleźć można tak wybitnych historyków jak Wacław Sobieski, Stanisław Kutrzeba, Oskar Halecki, Józef Feldman, Kazimierz Piwarski i in. Koło zawsze aktywne, choć programowo apolityczne, wierne było swym wolnościowym przekonaniom. Wydarzenia roku 1980 przyniosły kołom na UJ zerwanie zależności od Socjalistycznego Związku Studentów Polskich. Rozpoczął się proces tworzenia niezależnej Rady Kół Naukowych (RKN) pod patronatem JM Rektora UJ. Wielki wkład w pracach nad jej zawiązaniem mają członkowie Koła Historyków. Wielu spośród nich sprawowało funkcję przewodniczącego RKN. Ze środowiska krakowskiego wyszła także inicjatywa powołania ogólnopolskiego stowarzyszenia wszystkich studenckich kół historycznych.

W roku 1992, kiedy Koło obchodziło 100-lecie swego istnienia, wydano księgę pamiątkową: "Dzieje Koła Naukowego Historyków Studentów Uniwersytetu Jagiellońskiego w latach 1892-1992. Wspomnienia Seniorów". Redaktor owej publikacji, a jednocześnie ówczesny kurator koła - prof. Krzysztof Baczkowski - tak scharakteryzował żywotność i popularność KH traktując je jako fenomen, którego "źródeł szukać należy w stale odczuwanej potrzebie naukowej i towarzyskiej integracji środowiska studenckiego, w dążności do podejmowania prób własnych poszukiwań badawczych i nieskrępowanej niczym dyskusji na tematy autentycznie interesujące młodych historyków".

Działalność

Działalność KNHS UJ to przede wszystkim inicjatywy o charakterze naukowym, studenckie konferencje o zasięgu ogólnopolskim i międzynarodowym (7 do 10 rocznie), projekty badawcze (ok. 5 rocznie), objazdy naukowe (do kilkunastu rocznie) imprezy uniwersyteckie np. dni otwarte, festiwale nauki. Każdego roku Koło wydaje kilka publikacji bedących pokłosiem przeprowadzonych sesji i programów badawczych, prowadzi również miesięcznik Societas Historicorum który od 20 lat jest pismem krakowskich młodych historyków. Działalnosć KNHS UJ to także sfera towarzyska: doroczny karnawałowy Bal Historyka, Opłatek i Jajeczko Historyka, Wieczornice Niepodległościowe i powstańcze, wszystko to imprezy mające na celu integrację środowiska.

Na pytania odpowiada Łukasz Wiater, członek Koła Naukowego Historyków Studentów Uniwersytetu Jagiellońskiego:

Czy Kraków wspiera Waszą działalność? W jaki sposób? A jeśli nie, to**jakiego wsparcia oczekiwalibyście ze strony miasta?**

KNHS UJ nie prowadzi ciągłej współpracy z władzami miasta. Robi to natomiast tam, gdzie spotykają się wspólne cele, takie jak promocja regionu, miasta, popularyzacja historii i konkretnych wydarzeń z przeszłości. Członkowie Koła od 2008 roku prowadzą współpracę z Małopolskim Urzędem Wojewódzkim prowadząc badania terenowe, które publikowane są w małopolskiej bazie grobów wojennych. Wsparcie władz miasta poprzez patronaty lub materiały promocyjne udzielane na potrzeby różnych projektów, w ostatnim miesiącu były to dwie konferencje naukowe: międzynarodowa - "Ruś średniowieczna a sąsiedzi" oraz ogólnopolska - "Chopinowski 2010. Walka - kultura - emigracja". Imprezy takie, w dużej mierze służą promocji miasta, ściągają one zarówno młodych ludzi jak i uznanych naukowców z całej polski i zagranicy. Ich uczestnicy spędzając każdorazowo kilka dni w Krakowie zwiedzają miasto i okolice. KNHS UJ prowadzi również współprace z szeregiem instytucji krakowskich, szczególnie z Muzeum PRL w Krakowie, Muzeum Historycznym Miasta Krakowa, krakowskim oddziałem Muzeum Narodowego oraz Instytutem Pamięci Narodowej. Współpraca prowadzona jest również z lokalnymi wydawnictwami, takimi jak portal.arcana.pl, Księgarnia Akademicka czy Wydawnictwo Literackie dla którego studenci stworzyli portal historiaswiata.com.pl.

W ciągu ostatniego roku również Moje Miasto Kraków kilkakrotnie informowało o działalności KNHS UJ.

Kiedy będziecie mogli powiedzieć, że osiągnęliście pełen sukces?

Każdorazowym sukcesem jest konferencja, po której prelegenci pytają o kolejny zjazd, każdy pokaz i warsztaty w sali wypełnionej licealistami. Sukcesem są imprezy, na które przybywają profesorowie dostrzegając ich wysoki poziom. Sukcesem jest każde przedsięwzięcie przynoszące satysfakcje jego organizatorom. Nie ma tutaj planu maksymalnego, naszym celem jest podtrzymywanie poziomu, na którym możemy mówić o sobie jako najlepszym kole naukowym w Polsce, a to wymaga od nas ciągłego rozwijania się.

Jak udaje się Wam godzić zainteresowania z życiem prywatnym i zawodowym?

Koło nasze podzielone jest na sekcje tematyczne, w których odbywa się podstawowa praca poszczególnych jej przewodniczących i członków. Jednak większość obowiązków spoczywa na zarządzie koła z prezesem na jego czele. Od prezesa bardzo dużo zależy, w zasadzie każdorazowy prezes na czas swojej kadencji rezygnuje z życia prywatnego poświęcając się jedynie pracy w kole, pozostaje trochę czasu na studia, a wytchnienie dają jedynie okresy świąteczne i wakacyjne. Sukces naszego koła kryje się w jego kadrach - to dziesiątki osób, które każdego dnia pracują na ogólny wynik i tutaj każdy daje ile może, wiele przy tym zdobywając. Inna sprawa, że historia to nie tylko studia, ale pewien sposób na życie, przez to trudno tutaj oddzielić zainteresowania od życia prywatnego.

Co najbardziej przeszkadza w realizowaniu Waszej pasji? Z jakimi problemami borykacie się najczęściej?

Odpowiedz może być tylko jedna - biurokracja. Spotykamy się z ogromną sympatią pracowników naukowych, wiele instytucji zewnętrznych pragnie z nami współpracować. Największym problemem, z którym się stykamy w działalności w ramach Uniwersytetu Jagiellońskiego, jak i na płaszczyźnie zewnętrznej, to natłok biurokratycznych, ograniczających czas i fantazję młodych ludzi. Sytuacje najlepiej obrazują szafy wypchane stertami makulatury… Dochodzą trudności lokalowe, potrzeba nowego sprzętu, nieustająca potrzeba większych funduszy, ale to raczej kwestie drugorzędne.

Co jest dla Was najważniejsze w tym, co robicie? Co motywuje Was codziennie do dalszego rozwijania talentu?

Najważniejsza jest pasja, zamiłowanie do historii, do jej badania i odkrywania na nowo. To właśnie ten styl życia, w naukowej atmosferze. Niezwykle motywująca jest możliwość codziennego spotykania naukowców światowej sławy, prawdziwych ekspertów w swoich dziedzinach. Nic nie motywuje bardziej niż przeświadczenie, że to co się robi, ma sens i że robi się to dobrze. Koło naukowe to takie miejsce, gdzie można się realizować naukowo i towarzysko, to miejsce gdzie nie trzeba się krępować mówiąc o rzeczach wzniosłych, nie trzeba się wstydzić patriotyzmu, miłości do ojczyzny, tej dużej jaką jest Polska, tej wspólnej, jaką jest Kraków i tych małych prywatnych jakimi są miejsca naszego pochodzenia.