Zbójnickie tańce, lekarze i Japończycy. Co się działo na dachu Pałacu Prasy?

W 1920 roku budynek został wykupiony przez spółkę Bazar Polski, która na miejscu kamienicy wybudowała dom towarowy. Niestety nowoczesna „galeria handlowa” nie przyjęła się w Krakowie, a spółka ogłosiła bankructwo. Cztery lata później, w 1924 roku, gmach wykupił Marian Dąbrowski. Tak budynek stał się siedzibą „Ilustrowanego Kuryera Codziennego” - pierwszego ogólnopolskiego dziennika.

Później swoje miejsce znajdowały w budynku kolejne redakcje. Wydawano tam m.in. tygodniki „Światowid”, „Na szerokim świecie”, „Wróble na dachu”, „Raz, dwa, trzy” i „Tajny detektyw” oraz dzienniki: „IKC” oraz „Tempo dnia”. Z „Psiej górki” urodził się Pałac Prasy.

Wnętrze budynku nigdy nie zasypiało. W ciągu dnia korytarzami spacerowali członkowie redakcji, interesanci i goście. Pod budynkiem ustawiały się grupy czytelników, którzy starali się dostrzec, co widnieje na wywieszonych w witrynach stronach gazet. W latach 30. XX wieku na froncie Pałacu zainstalowano elektryczną tablicę, na której wyświetlane były najświeższe wiadomości.

W nocy przez szyby można było zajrzeć do oświetlonego wnętrza Pałacu, gdzie nad kolejnym wydaniem gazety pracowali drukarze. O świcie spod budynku odjeżdżały już ciężarówki, które miały dostarczyć świeży numer „Kuriera” do punktów sprzedaży.

Podczas wojny budynek zajęli Niemcy, którzy wydawali tam swoje gazety gadzinowe. W 1945 roku w Pałacu pojawiła się nowa redakcja - „Dziennik Krakowski”, przekształcony z czasem w „Dziennik Polski”. Później dołączyły do niego m.in. „Echo Krakowa”, „Tempo” i „Gazeta Krakowska”, jednak tylko „Dziennik” funkcjonował tam aż do 2011 roku.

Mieszkańcom Krakowa budynek kojarzył się z przecinającym fale okrętem, dlatego zaczęto nazywać go „Krążownikiem Wielopole”.

Podczas wszystkich lat funkcjonowania Pałacu Prasy odwiedzało go wiele ważnych osobistości – artyści, politycy czy wojskowi. Ulubionym miejscem na pamiątkowe fotografie stał się dach budynku, skąd rozciąga się piękny widok na całe miasto. Co działo się na najwyższej kondygnacji Pałacu Prasy?