Opowieścią o krakowiankach Kamienica Hipolitów otworzy swoje wnętrza po remoncie

W tym roku minęło 20 lat od otwarcia Kamienicy Hipolitów wystawy, która pokazuje, jak mieszkali krakowianie od XVII do XIX wieku.

Budynek, należący niegdyś do rodziny Hipolitów, był wielokrotnie przebudowywany i po gruntownej restauracji został przekazany do użytku muzeum w 2003 roku. Kamienica przechodzi właśnie gruntowny remont, podczas którego zaplanowano m.in. wymianę instalacji elektrycznej, ale też konserwację mebli, tkanin i rzemiosła artystycznego, które na co dzień można oglądać w budynku. Na czas prac modernizacyjnych, rodzina Hipolitów wyjechała w podróż, dając okazję do poznania XIX-wiecznych zwyczajów związanych z podróżowaniem.

- Nie chcemy dać zapomnieć o sobie miłośnikom Kamienicy Hipolitów. Jak to bogate mieszczaństwo miało w zwyczaju, rodzina Hipolitów udała się w długą podróż. Bywało, że trwały one nie tylko kilka miesięcy, ale nawet kilka lat. Chcemy też, by Kamienica Hipolitów nie była postrzegana tylko jako wnętrza, budynek, meble, ale przede wszystkim historia mieszczaństwa, czyli ich pracy, zwyczajów, codzienności. A w dzisiejszej popularyzacji historii to właśnie badanie codzienności jest najbardziej fascynująca - wyjaśnia Iwona Kawalla-Lulewicz.

Po remoncie zwiedzających przywita wystawa czasowa "Siłaczki", opowiadająca o kobietach Krakowa.

- Ekspozycja "Siłaczki" będzie opowieścią o edukacji, równouprawnieniu, zdobywaniu wykształcenia i byciu niezależną na przestrzeni epok - zapowiada Iwona Kawalla-Lulewicz.

Oczywiście, wróci też wystawa stała związana z Kamienica Hipolitów, czyli "Mieszczański dom".

- Z jednej strony nie będzie zaskoczenia, ponieważ nadal będzie to mieszczańskim dom, ale chcemy ja nieco zmienić. Przede wszystkim będzie powiększona o nowe pomieszczenia i nowe wątki, chociażby o krakowskie stoły - historię kulinariów, ponieważ wcześniej tego brakowało. W Kamienicy Hipolitów była malutka jadalnia z niewielkim stołem, a trudno mówić o mieszczańskim domu bez kuchni - mówi kustoszka.

Do tej pory Kamienica Hipolitów składała się z trzynastu pomieszczeń: piwnicy, która w średniowieczu pełniła rolę parteru, sieni z zachowanymi gotyckimi i renesansowymi portalami, gabineciku z tzw. almarią - popularną w XIX-wiecznych krakowskich mieszkanich szafką w ścianie, gabinetem ozdobionym stiukami Baltazara Fontany, oddajacego charakter mieszkania zamożnego patrycjusza, syialni typowej dla okresu rokokoka, bawialni pełniącej funkcję salonu z portretami Tadeusza Kościuszki i Józefa Poniatowskiego czy modnymi w XVIII wieku porcelanowymi figurkami, pokój kolekcjonera pełen bibelotów i dzieł sztuki, staroświeckiego pokoju babci, skromnego pokoiku panienki oraz sypialni małżeńskiej - królestwa pani domu, reperezentacyjnego salonu z fortepianem oraz jadalni i przedpokoju.

Bywalcy mieszczańskiej kamienicy zapamiętali z pewnością nie tylko klimat starodawnego domu mieszczaństwa krakwskiego, ale też niezykłego mieszkańca kamienicy. Jak wyjaśnia Iwona Kawalla-Lulewicz, kot, którego można było spotkać w Kamienicy Hipolitów, tuż przed remontem przeszedł na zasłużona emeryturę.