Wystawa jest zbiorem 48 zdjęć Witolda Krassowskiego, jednego z najlepszych polskich fotoreporterów, autora wielu wystaw i albumów fotograficznych, współpracownika światowych agencji fotograficznych, kilkukrotnego zdobywcy nagród w konkursie World Press Photo oraz jurora wielu innych prestiżowych konkursów.
Fotografie składające się na wystawę powstały, w większości, w latach 1987 – 1993 i przedstawiają sceny społeczno-obyczajowe. Towarzyszą im wycinki prasowe z tamtych lat, mówiące o ówczesnych istotnych sprawach i wydarzeniach polityczno-historycznych. Całość ma nie tylko przypomnieć wielowarstwową i zróżnicowaną przeszłość lat przełomu ustrojowego, ale także stanowić podstawę do refleksji nad tym co i na ile się w Polsce zmieniło - lub nie zmieniło - przez ostatnich 20 lat.
Patronat Honorowy nad wystawą sprawuje Marszałek Senatu RP, a jej prezentacje są częścią przedsięwzięć związanych z uchwałą Senatu, ustanawiającą rok 2009 Rokiem Polskiej Demokracji.
Autorem koncepcji wystawy oraz jej projektu plastycznego i przestrzennego jest bydgoski fotografik Jerzy Zegarliński.
Witold Krassowski o wystawie:
Stwierdzenie, że żyjemy w wyjątkowych dla historii Polski czasach, zyskało jak na razie rangę banału a nie pociągnęło za sobą żadnej poważniejszej próby stworzenia dokumentu fotograficznego tak wyjątkowego okresu.
Pozostaniemy więc w przyszłości skazani na przypadkowe zapisy wydarzeń politycznych, na analizy socjologiczne i cyfry. Nie będziemy dysponowali obrazem dla poparcia naszej przyszłej wiedzy i wyobrażenia o życiu ludzi.
Będąc jednocześnie fotografem oraz świadkiem zachodzących zjawisk, uważałem za potrzebną próbę subiektywnego przekazania charakteru tego czasu. Zmian wokół nie brakowało, był tylko kłopot z wyborem. Usiłowałem trzymać się z dala od bieżących wydarzeń politycznych, używając ich wyłącznie do pokazania szerszych zjawisk. Starałem się pokazać dosyć uniwersalne sytuacje społeczne, paradoksalnie uważając je za bardziej charakterystyczne dla epoki i tej części świata niż ulotne wydarzenia.
Żaden obraz fotograficzny nie jest obiektywny w swoim wyrazie. Nie pretenduję też do stworzenia dokumentu silącego się na obiektywizm. Jedną z cech nowej epoki jest przyspieszone uczenie się społeczeństwa o sobie samym, wyzbywanie się mitów na własny temat. Im szybciej tym lepiej. Ten obraz sytuacji społecznej, mimo że subiektywny jest także rzeczywisty. Lub był taki w latach 1987 - 1997, kiedy zdjęcia powstawały.
 |  |  |  |
Jak czytać kolory szlaków turystycznych?
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
