Wystawa w MCK: "Nowy Jork, lata czterdzieste"

Zdjęcia Andreasa Feiningera w Galerii Międzynarodowego Centrum Kultury pokazują, jak wyglądało miasto w czasie II wojny światowej.

W Galerii MCK prezentowane są 94 fotografie, które artysta wykonał tuż po swoim przyjeździe do Nowego Jorku, ukazujące życie i architekturę amerykańskiej metropolii.

- Cieszę się, że ekspozycja "Andreas Feininger. Nowy Jork, lata czterdzieste" jest kolejnym wspólnym projektem Konsulatu Generalnego Stanów Zjednoczonych w Krakowie i Międzynarodowego Centrum Kultury i mam nadzieję, że nie ostatnim - mówi Jacek Pacuła, dyrektor MCK.

Zdjęcia Feiningera, ukazujące niezwykły klimat nowojorskich lat czterdziestych, przyniosły artyście wielką międzynarodową sławę, a dziś należą do klasyki fotografii. Widoki Manhattanu, drapacze chmur, nowojorskie mosty i ulice, ludzie i zdarzenia to obraz miasta widzianego oczami zafascynowanego Europejczyka, dla którego Nowy Jork stał się ojczyzną z wyboru. Artysta fotografował wieżowce Manhattanu, zielone tereny Central Parku, spowite mgłą sylwety mostów, eleganckie sklepy, reklamy i ulice. Ale jego obiektyw nie ograniczał się do rejestrowania "piękna".

Dostrzegał walory obrazowe w pozornie nieatrakcyjnych widokach; brudnych nadbrzeży, obdrapanych budynków, czy stłoczonych w ulicznym korku samochodach. Fotografie Feiningera to także opowieść o ludziach - handlujących, spieszących się na prom, pogrążonych w rozmowie. Artysta postrzegał Nowy Jork jako żywy, wciąż dynamicznie zmieniający się organizm.

Fenomen miasta i fotografii splatają się w opowieści o Nowym Jorku lat czterdziestych, który oszołomił i zafascynował Europejczyka. Andreas, syn malarza, to paryżanin z urodzenia i Amerykanin z wyboru. jego droga do Nowego Jorku wiodła przez Niemcy, z których rodzice ucielki w 1937 roku. Ta data nie jest przypadkowa, bo Lyonel Feininger, ojciec fotografa, był wybitnym przedstawicielem awangardy artystycznej, związanej z niemieckim Bauhausem, a dla tego rodzaju sztuki nie było miejsca w hitlerowskich Niemczech. Artystyczna wrażliwość Andreasa Feiningera kształtowała się pod wpływem Waltera Gropiusa w Weimarze i Dessau oraz Le Corbusiera w Paryżu. Architekt z wykształcenia i mistrz obiektywu z powołania, znakomicie odczytał fenomen Nowego Jorku - symbolu wolności i sukcesu.

Drapacze chmur, życie metropolii, przestrzeń i ludzie sfotografowani zostali w czasie, gdy Europa przezywała najtragiczniejsze chwile w swojej historii - II Wojnę Światową. To dodatkowy walor tej wystawy, która poruszy wyobraźnię krakowian i turystów. Pod fotografiami daty- 1940, 1941, 1942, widzimy ludzi beztrosko spacerujących po Central Parku, siłujących się na ręce w Harlemie, rozmawiających na ulicach i mamy świadomość, że w tej samej chwili, za oceanem ludzie giną w obozach, ukrywają się w ruinach miast i nie mają co jeść.