Vivaldi na Festiwalu Misteria Paschalia [relacja dziennikarza obywatelskiego]

Fenomenalna "Judyta" Vivaldiego w reżyserii Ottavio Dantona

Oratorium traktuje o bibijnej Judycie, która ocaliła Betulię w Galilei, obleganą przez wojska asyryjskie pod dowództwem Holofernesa. Waleczna wdowa wkradła się do obozu nieprzyjaciela i rozkochała w sobie wodza, by ostatecznie pozbawić go głowy za pomocą miecza. Po tym czynie wraz z Abrą, opuściła obóz wroga z głową Holofernesa. Śmierć przywódcy stała się przyczyną odwrotu i w ten sposób naród żydowski został ocalony. Vivaldi pozwolił sobie nadać tej opowieści nieco inne znaczenie, nawiązując do zwycięstwa Wenecji nad Turkami. Judyta stała się aluzją triumfującej Wenecji, a Holofernes - zwyciężonego sułtana.

Oratorium "Juditha Triumphans" zostało napisane przez Vivaldiego na zamówienie żeńskiego sierocińca Ospedale della Pieta. Stworzył jedno ze swoich najlepszych utworów. To, co zachwyca, to bogactwo brzmieniowe i instrumentalne. Wenecki kompozytor wprowadził do utworu trąbki, oboje, chalumeau (poprzednik klarnetu), klarnety, viole da gamba i d’amore, mandolinę, teorby, organy, klawesyn i kotły.

Znakomita orkiestra Accademia Bizantina pod dyrygenturą Ottavio Dantone wraz z Capella Cracoviensis oraz światowej sławy solistkiami zachwyciły krakowską publiczność. Mezzosopranistka Vivica Genaux zystała największy aplauz. Po jej wykonaniu arii zemsty "Uzbrojone w ogień i węże", w której jej wirtuozeria sięgnła szczytu, publiczność nie kryła zachwytu i nagordziła solistkę nie tylko gorącymi brawami, ale też piskami i gwizdami. Postać Judyty zaśpiewała Jose Maria Lo Monaco (mezzosopran), a Holofernesa - Delphine Galou (kontralt). Aksamitne, słodkie brzmienie głosu Judyty było kontrastem do zalotnego, przekornego, zakochanego Holofernesa.

To kolejny wspaniały koncert tego festiwalu, nagrodzony owacją na stojąco.