To Błonia w Krakowie, czy sawanna w Afryce? Wielka łąka zmieniła oblicze

Ze względu na zmieniające się warunki klimatyczne miasto odchodzi od intensywnego koszenia całych przestrzeni trawiastych na określoną standardem wysokość, zmniejszając równocześnie częstotliwość wykonywania tych prac. Terminy koszeń są ściśle uzależnione od warunków pogodowych, trawa jest koszona wyżej – tak, aby nie doprowadzać do przesuszania się trawników. Wysoka trawa przyczynia się m.in. do wychładzania miejskiej wyspy ciepła, magazynowania wody i zwiększenia bioróżnorodności.

I. Często, w zależności od potrzeb, koszenie odbędzie się w miejscach niezbędnych dla zachowania bezpieczeństwa i funkcji terenu z uwzględnieniem intensywności użytkowania przez mieszkańców. Są to:

• tereny, na których muszą zostać zachowane względy bezpieczeństwa – pobocza dróg, chodników, ścieżek rowerowych – zachowana musi być widoczność, a trawa nie może „wykładać” się na jezdnie, chodniki i ścieżki
• torowiska
• ronda
• miejsca pełniące funkcje rekreacyjne – tak, aby dostęp do nich był swobodny i nieutrudniony – place, zabaw, boiska, siłownie, polany rekreacyjne w parkach, na których można położyć kocyk, ćwiczyć, grać w badmintona
• nowo założone trawniki oraz miejsca z roślinnością ozdobną (żywopłoty, krzewy okrywowe, zaprojektowane układy krzewów i bylin) – bezwzględnie wymagają koszenia m.in. w celu wyeliminowania roślinności niepożądanej.

II. Cztery razy w sezonie koszone będą:

• miejsca zadrzewione oraz pas do 2 m wokół tego terenu
• pasy rozdziału między jezdniami
• skarpy
• szerokie polany wzdłuż chodników poza pasem bezpieczeństwa
• mniej uczęszczane parki.

III. Dwa razy w sezonie koszone będą:

• duże tereny niewymagające częstego koszenia oraz łąki kwietne (zwyczajowo koszone są raz w roku).

IV. Tereny utrzymane w stanie naturalnym bez koszenia, są to głównie ekostrefy.