Tak wygląda "Upadły Fortepian"

Widok roztrzaskanego instrumentu, leżącego na środku skweru, tuż przy wlocie przejścia podziemnego, robi piorunujące wrażenie. Przywykliśmy do oglądania fortepianu, jako pieknego, monumentalnego instrumentu, który zdobi salony i wybrzmiewa w filharmonii. Ten koło Teatru im. J. Słowackiego jest doszczętnie zniszczony. Wystające drzazgi, powyginane klawisze i nogi nasuwają tylko jedną myśl- tak właśnie widział go Norwid.

- Tytuł pracy "Upadły fortepian", to oczywiste nawiązanie do wiersza Cypriana Kamila Norwida  "Fortepian Chopina" – opowiada autor instalacji. - Jako genezę utworu  podaje się konkretne wydarzenie:  19 września 1863 roku, po nieudanym zamachu na general-gubernatora Warszawy hr. Berga, żołnierze rosyjscy podpalili pałac i strącili na ulicę fortepian Chopina znajdujący się wówczas w mieszkaniu siostry pianisty Izabeli Barcińskiej w Pałacu Zamoyskich.  Jednak wiersz  nie mówi nic ani o Powstaniu Styczniowym, ani o zamachu. Dlaczego? Poza postacią Chopina i jego geniuszem najważniejsze jest bowiem w tym utworze pytanie o sens sztuki i jej odbiór a w zasadzie brak jej zrozumienia przez współczesnych. Czy od tamtego czasu coś się zmieniło? – pyta Aleksander Janicki.

Instalacja, czwarta z zaprojektowanych przez Janickiego w ramach projektu "Chopin w mieście", podobnie jak trzy poprzednie jest multimedialna.

Z głośników zamontowanych w pobliżu rzeźby sączy się muzyka Chopina w interpretacji Nelsona Goernera – Argentyńczyka, którego wrześniowe wydanie magazynu BBC Music Magazine umieściło w grupie "new blood", wskazującej artystów młodego pokolenia, którzy najbliżsi są największym mistrzom (w projekcie Upadły fortepian wykorzystano utwory z płyty: Nelson Goerner Chopin, recorded live at Wigmore Hall, London, on 1 October 2009: Polonaise – Fantaisie in A Flat major Op. 61., 2 Nocturnes Op. 62, Andante spianato and Grande Polonaise in E Flat major Op. 22 oraz 12 Etudes Op. 10).

To także artystycznie wyrażone pytanie: Czym jest dzisiaj sztuka i według jakich kryteriów jest oceniana?

- Piękno w sztuce stało się dzisiaj podejrzane – mówi Aleksander Janicki. – To pojęcie kojarzone jest z wytworami reklamy, kolorowych czasopism i telewizji w systemie HD. W kontekście wirtuozersko wykonywanej muzyki brzmi to prowokacyjnie. Czym więc jest rozbity obiekt?

Projekt "Chopin w mieście" w sposób niekonwencjonalny wpisuje Kraków w cykl obchodów Roku Chopinowskiego. Wszystkie aktywności umieszczono w przestrzeni publicznej, a poszczególne elementy projektu wykorzystują niestandardowe działania oraz nowoczesne technologie. W ramach projektu, w różnych punktach Krakowa stanęło sześć replik fortepianu marki Pleyel z 1847 roku, a na Bulwarze Czerwieńskim - wielkoformatowe reprodukcje obrazów Jerzego Dudy-Gracza inspirowanych utworami Chopina. Przy Placu Jana Nowaka - Jeziorańskiego ustawiono Kulę satelitarną – Chopin SAT, przy ul. Szewskiej - Przyst@nek, a przy Centrum Sztuki i Techniki Japońskiej – Origami (wszystkie multimedialne instalacje są dziełem Aleksandra Janickiego).