Po tej części odbyło się spotkanie z Hieronimem Neumannem w ramach cykllu "Autoportrety twórców animacji".
Spotkanie rozpoczęło się od węgierskiego filmu "Mama" Geza M. Totha. Następne projekcje to "Kobieta ze Szwecji" (Francja-Belgia), "Orkiestra" (Japonia), "Jancita" (Meksyk), "Smutne życie czarnego psa" (Wielka Brytania), "Jestem z ciebie taki dumny" (USA), "retusz" (Szwajcaria-Kanada), "Inny wymiar kuchni" (Estonia), "Reszta świata" (Polska), "Śpiąca Betty" (Kanada).
Filmy te były zrożnicowane i wywołały mieszane uczucia. Niektóre, jak "Inny wymiar kuchni", nieco znudziły widzów, a nawet uśpiły. Nie zabrakło przy tym interesujących i dobrych filmów.
Ciekawa okazała się "Orkiestra". Japończy reżyserzy wykorzystali muzykę Beethovena i połączyli ją z bardzo interesującą kreską.
Na szczególną uwagę zasługują zwłaszcza dwa filmy, które zostały bardzo dobrze przyjete przez publiczność. Pierwszy z nich to "Jestem z ciebie taki dumny" w reżyserii Dona Hertzfeldta. Zabawnie opowiedziana tragiczna w gruncie rzeczy historia pewnej rodziny, przepełniona czarnym humorem i ciekawymi zmianami akcji.
Drugi, który cieszył się chyba największym uznaniem, to ostatni wyświetlony film, którego reżyserem jest Claude Cloutier oraz Marcel Jean. Nawiązuje oczywiście do znanej baśni. Mamy bowiem śpiącą królewnę i zgormadzoną wokół jej łóżka rodzinę oraz służbę. Zrozpaczona z powodu niemożności obudzenia córki matka wylewa morze łez. Ojciec gorączkowo szuka rozwiązań, dzowni z budki, znajdującej się w pokoju, do lekarza, czy rycerzy. Wszelkie próby niestety kończą się fiaskiem. Nie pomagaja ani czary, ani muzykanci. Wybawieniem okazuje się nieoczekiwanie budzik, który królewna obudziwszy się, wyłącza - jakże bliska każdemu z nas przyczyna. Wszystko to opowiedziane zostaje bez pomocy słów, a jednak z nieprzecietnym humorem. Akcja płynie wartko. Postaci oraz ich zachowanie pokazane zostały w sposób zabawny. "Śpiąca Betty" zakończyła projekcję konkursu ANIMA.
Widzowie, którzy pozostali w kinoteatrze mogli uczetniczyć w spotkaniu z polskim scenarzystą i reżyserem filmów autorskich, Hieronimem Neumannem. Zaprezentował on pięć swoich filmów, po czym opowiedział o inspiracjach, twórczości, realizacjach.
Jak sam stwierdził to, co stoi u podstaw jego twórczości, to zamiłowanie do sześcianu, co można było zobaczyć w filmie "5/4" (Pięć czwartch) z tym że w tym filmie bazuje też na materiale aktorskim. Reżyser korzysta z idei odrwacanego klocka, co jest bazą każdego filmu.
"Blok", który mogliśmy zobaczyć w czasie tego spotkania, to pokazany w sposób ciekawy i prześmiewczy przekrój mieszkańców tego budynku. Neumann skorzystał w tym filmie z modelu mieszkania, umieszczonego na ruchomej podłodze, która ciągnięta była za pomocą sznurów. Reżyser zaznaczył, iz film ten był kręcony 30 lat temu, więc inne miał wtedy możliwości, inny sprzęt. "Blok" to film niemy, więc najważniejszy jest obraz. Kamera zagląda przez okna, drzwi do wnętrza kolejnych pokoi, jej ruch jest szybki. To, co dodakowo wzmacnia poczucie ruchu, to muzyka żwawa i szybka.
Muzyka u filamch Neumanna zasługuje na szczególną uwagę. Znacząco wzbogaca akcję. Dobrana jest bardzo dobrze do tempa ruchu obrazów i percepcji odbiorcy.
Polski rezyser zaprezentował jeszcze film "Zdarzenie" z 1987 r., "Magritte" z 1995 r. oraz "Zoopraxiscope" z 2005 r.
Ten ostatni powstał w setną rocznicę śmierci Edwearda Muybridge, angielskiego fotografa przyrody, który wykonał zdjęcia kolejnych faz ruchu konia. Na 7 lat przed braćmi Lumiere zastosował ruchome obrazy. W "Zoopraxiscope" Neumann wykorzystał dużo zdjęć Muybridge'a, przeplatając je z aktulanie wykonywanymi fotografiami.
 |  |  |  |
Jak czytać kolory szlaków turystycznych?
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
