Krakowskie Reminiscencje Teatralne 2013 [PROGRAM]

Tematem przewodnim 38. Krakowskich Reminiscjencji Teatralnych są Światy równoległe. Sygnalizujący odmienne poziomy rzeczywistości społecznej czy odległe obszary geograficzne, ale także najbliższą nam na codzień przestrzeń, która mimo wszystko może okazać się nie lada niespodzianką. RMNSC. to różne spojrzenia na sztukę, politykę i społeczeństwo oraz odważny komentarz do otaczającej rzeczywistości. Wiele z prezentowanych w tym roku wydarzeń to projekty zrealizowane specjalnie dla Reminiscencji.

Krakowskie Reminiscencje Teatralne 2013 [PROGRAM]

Tegoroczny festiwal w sposób szczególny koncentruje się na Krakowie, podkreślając swoją przynależność. – wyjaśnia Anna Lewanowicz, dyrektor festiwalu – W projekcie 100% KRAKÓW analizujemy miasto poprzez pryzmat statystycznych danych na jego temat w zestawieniu z autentycznym życiem mieszkańców. Spektaklowi będzie towarzyszyła dyskusja o społecznych aspektach miasta.

Kolejnym wydarzeniem RMNSC. głęboko osadzonym w tkance Krakowa jest #stalker, w ramach którego anonimowi stalkerzy, współcześni badacze, budują portret miasta, bacznie obserwując Krakowian.

To nie koniec: odkrywamy ukryte wątki z krakowskiego archiwum IPN, które stanowią bazę spektaklu Radka Rychcika Follow me; prezentujemy krakowskich tancerzy, którzy wzięli udział w rozpoczętym przez Reminiscencje cyklu rezydencji tańca Dance Moves Cities (pierwszą z nich poprowadził francuski choreograf Philippe Blanchard, pracujący głównie w Belgii i Wielkiej Brytanii). Jak to mamy w zwyczaju łączymy różne światy – w tym roku zobaczymy znanego krakowskiego naukowca prof. Jerzego Vetulaniego na scenie wraz z muzykiem, Mikołajem Trzaską i tancerzem, Leszkiem Bzdylem.

W programie 38. Krakowskich Reminiscencji Teatralnych znalazły się:

100% KRAKÓW, realizowany przez kultowy kolektyw teatralny Rimini Protokol, jest kluczowym projektem 38. RMNSC. 100% KRAKÓW to artystyczny koncept angażujący lokalną społeczność; powstaje w oparciu o dotyczące Krakowa dane statystyczne pochodzące z oficjalnych badań. W spektaklu udział weźmie stu Krakowian – każdy z nich jest reprezentantem konkretnej grupy mieszkańców miasta, odpowiada konkretnie nakreślonym wskaźnikom statystycznym. Dynamiczna „żywa reakcja łańcuchowa” i scenariusz spektaklu tworzony w dynamicznym procesie dają w efekcie złożony obraz – przed widownią tego spektaklu pojawi się niezwykły obraz Krakowa znanego i nieznanego zarazem. 140 dni poszukiwań, 100 opowieści, 3 spektakle, 1 miasto – 100% KRAKÓW!

An Kaler Insignificant Others (looking sideways) – rzadko spotyka się tak intensywny taniec, wykonany na granicy wycieńczenia. Rzadko też tak oszczędna oprawa wizualna robi tak dojmujące wrażenie. Jednak nie tylko o energię i obrazy tu chodzi. Ważne jest pytanie – na ile jeszcze potrafimy być razem? An Kaler kreśli, bez moralizowania i bez anegdot, portret współczesności, której jednym z symboli jest taneczny klub. Ciał na umownym parkiecie nie dzieli praktycznie nic, a jednak każde z nich zdaje się być zamknięte w nieprzeniknionej bańce – to prawdziwa konstelacja równoległych światów.

#stalker (koncepcja i realizacja Aśka Grochulska, Tomasz Węgorzewski) – autorska, interdyscyplinarna akcja miejska z zakresu sztuk wizualnych i performatywnych oraz etnografii miejskiej, bazująca na aktywności określanej jako „stalking” („podchody” lub „skradanie się”). W ramach projektu w przestrzeni Krakowa działają przeszkoleni, anonimowi stalkerzy – „agenci rzeczywistości”, którzy obserwują miasto i jego mieszkańców czy kolekcjonują podpatrzone obrazy codzienności. Widzowie zaproszeni zostaną do uczestnictwa spektaklu multimedialnym, którego scenariusz powstanie w oparciu o konstelację zebranych przez stalkerów dokumentów i wrażeń z miesięcznego działania w przestrzeni miasta.

Milo Rau / Institute for Political Murder odwiedzi Kraków z wielce aktualnym spektaklem Hate Radio obnażającym mechanizmy kreowania i zakłamywania rzeczywistości na podstawie historii i opowieści tych, którzy przetrwali ludobójczy konflikt Hutu i Tutsi. W czasie ludobójczych walk w Rwandzie w 1994 roku prywatne Radio i Telewizja Tysiąca Wzgórz nadawało audycje jawnie prowokujące Tutsi do przemocy wobec Hutu, odegrała ważną rolę w przebiegu konfliktu. Spektakl Hate Radio nie jest jedynie opowieścią o ludobójstwie, zadaje pytania o siłę mediów stawiających siebie w pozycji obiektywnych oraz o ich wpływ na rzeczywistość. W tym poruszającym spektaklu biorą udział aktorzy z Rwandy, którzy stracili wtedy członków swych rodzin i przyjaciół.

Monika Strzępka i Paweł Demirski, których RE//MIX Dario Fo przesłał instrukcje w prześmiewczej formie stawia pytania o fundamenty obecnej polskiej polityki kulturalnej. Spektakl powstał w ramach cyklu Komuny Warszawa RE//MIX. Strzępka i Demirski konfrontują ze sobą dwie lewicowe rzeczywistości, włoską i polską; w charakterystyczny, bezkompromisowy sposób krytykują instytucje państwowe i polski system wspierania kultury. Nie unikają autoironii, obnażają mechanizmy współczesnej kultury krytykując sprawiedliwie całą polską scenę polityczną.

Philippe Blanchard (który jako pierwszy choreograf gościnny rezydencji Dance Moves Cities) wraz z  jej uczestnikami zaprezentuje podczas festiwalu efekty przeprowadzonego w sierpniu laboratorium. Padły pytania: Jak powinniśmy zacząć? Jak powinniśmy skończyć? Czy początek może być zakończeniem? Być może odpowiedzi na te i inne da pokaz podczas RMNSC.?

Rabih Mroué w niezwykle aktualnym, jedynym wykładzie performatywnym festiwalu: The Pixelated Revolution. Mroué sięgnie po autentyczne filmy i fotografie, nie koncentrując się wyłącznie na konflikcie syryjskich rebeliantów i cywilów z wojskiem, ale odsłaniając nowe strategie uwiecznienia przemocy i okrucieństwa wojny. Amatorskie, formalnie niedoskonałe zdjęcia i filmy stały się dla Mrouégo punktem wyjścia do stworzenia projektu, w którym przedstawiając walkę syryjskich rebeliantów i cywilów z wojskiem, prezentuje strategie uwieczniania przemocy i okrucieństw wojny.

Anka Herbut wraz z kilkunastoma artystami z Polski, Łotwy, Włoch i Niemiec poprowadzi artystyczne spacery (Artistic City Trips) po Krakowie i Nowym Sączu (trasy dostępne będą również w formie audio-przewodników do samodzielnego wykorzystania). Stworzą w ten sposób alternatywne mapy, dla których źródłem inspiracji i pożywką wyobraźni jest miasto. Słowo „trip” niesie ze sobą mocne zabarwienie psychodeliczne. Wsłuchując się w przygotowane przez RMNSC. „tripy” należy całkowicie poddać się ich działaniu. Warto zabłądzić. Podryfować. Pójść za słuchem.

Jan Fabre, w którego przejmującym monodramie Drugs kept me alive Antony Rizzi otwarcie mówi o uzależnieniu od narkotyków. Tragedia miesza się z komizmem. Performer opowiada o swoim doświadczeniu z narkotykami, życiu z wirusem HIV, seksie, który dawał mu poczucie władzy i kontroli. Nie jest to jednak opowieść o upadku i krzywdzie, ale eksperymencie, który miał na celu przekroczenie granicy rzeczywistości. Fabre, znany z wizjonerskich, plastycznych przedstawień realizowanych z dużym rozmachem, tym razem operuje bardziej intymną formą.

DZOE Harakiri Farmers pytają o to, co się stanie, gdy pozbawi się kogoś tożsamości załaniając twarz? Samotna, anonimowa tańcząca postać otoczona opresyjnymi dźwiękami. Co nam mówi ciało tej anonimowej postaci – nielegalnego imigranta, wykorzystywanego pracownika, niewygodnego świadka? Spektakl stawia pytania sięgając po pojęcie nagiego życia zaczerpnięte z książki Homo sacer włoskiego filozofa Giorgia Agambena. W jaki sposób można przywrócić mu głos? Jak uczynić je widzialnym?

Alexandra Bachzetsis w spektaklu A Piece Danced Alone prezentuje dwie tancerki (na scenie sama Bachzetsis) – są tak samo ubrane, dzielą się z widzami bliźniaczymi życiorysami, z podobną pasją tańczą do popularnych piosenek kopiując swoje ruchy. Misterna gra powtórzeń, która zaciera różnice tożsamości. Ginie oryginał, ginie kopia. Kto jest kim i dlaczego robi to, co robi?

Follow me Tomasza Kireńczuka i Radka Rychcika to zadane na scenie pytanie o doświadczenie jednostki, która w dokumentach znalezionych w archiwach odkrywa na nowo historię swojej miłości. To na nowo pozwala odkryć historię własnego życia; jakie znaczenie może mieć nagłe doświadczenie fikcji swojej własnej historii. Spektakl inspirowany historiami miłosnymi znalezionymi w krakowskich archiwach IPN.

UMYSŁ–CIAŁO: niezwykłe spotkanie nauki, tańca i muzyki! Profesor Jerzy Vetulani – wybitny neurobiolog, Mikołaj Trzaska – nietuzinkowy jazzman oraz Leszek Bzdyl – uznany choreograf na jednej scenie! Obiektem ich uwagi będzie relacja ciała i umysłu, w kulturze europejskiej często postrzeganych jako światy równoległe. Wydarzenie ma otwartą formułę, przeplatają się w nim wykład oraz improwizacja muzyczno-taneczna, od teorii po ciało i umysł w działaniu. Dialog narodzi się w momencie tego właśnie spotkania. To wieczór, który więcej się nie powtórzy!

Gdzie, kiedy i w jakiej cenie?

Centrum festiwalowe RMNSC. czynne będzie w Galerii Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki (pl. Szczepański 3a) od 16 do 20 października w godzinach 12:00–18:00.

Sprzedaż biletów na Krakowskie Reminiscencje Teatralne rozpoczęła się 16 września 2013.
Ceny biletów: od 35 do 10 zł. Na część wydarzeń (100% KRAKÓW, #stalker) obowiązują darmowe wejściówki (konieczna wcześniejsza rezerwacja miejsc! Więcej informacji na www.rmnsc.pl).

Bilety na wydarzenia festiwalowe można nabyć przez stronę internetową festiwalu (www.rmnsc.pl), FanPage na Facebooku (RMNSC.FESTIVAL ) oraz portale kulturodajnia.pl oraz kulturomix.pl. W czasie trwania festiwalu bilety można nabyć w Centrum Festiwalowym, a także 30 minut przed każdym wydarzeniem w miejscu prezentacji.
Na wydarzenia towarzyszące odbywające się w Teatrze Starym obowiązują bilety zakupione w kasie Teatru.

Organizowane od 1975 roku Krakowskie Reminiscencje Teatralne nieustannie ewoluują. Podążając za przemianami w sztukach performatywnych i w społeczeństwie, zyskują nową tożsamość. Pytają o współczesnego człowieka i kulturę, prowokują do myślenia i udziału w dyskusji. Nowy teatr, nowy odbiorca.

Organizatorem Krakowskich Reminiscencji Teatralnych jest zespół managerów kultury i teatrologów, działający pod przewodnictwem Anny Lewanowicz, dyrektor festiwalu, w strukturach aktywnego na polskiej scenie muzycznej i artystycznej Stowarzyszenia „Rotunda”.

Codziennie rano najświeższe informacje, zdjęcia i video z regionu. Zapisz się do newslettera!