Zobacz jeszcze więcej sportu w MM Kraków
Za tobą 11 lat gry w Wiśle Kraków. Jak wspominasz ten czas?
Bardzo trudno tak długi okres skrótowo podsumować. Najwspanialsze lata to te, w których się zdobywa sukcesy, czyli zdobycie Mistrzostwa Polski z Wisłą, wspaniałe mecze w eurolidze czy też dotarcie do "Final Four". Są to chwile, na które każdy sportowiec czeka. Poza sportowymi elementami w pamięci pozostaną wspaniałe znajomości. Mogłam zapoznać się z dziewczynami nie tylko z Polski, ale z całego świata.
Patrząc wstecz na lata swojej zawodowej kariery chciałabyś coś zmienić?
Oczywiście, że tak. Jestem osobą, która zawsze ma niedosyt, zawsze chce więcej. Jeżeli gram 15 minut to chcę grać 20 a jeśli 20 to 25. Tak samo jest z wynikami. Zawsze można było zrobić coś lepiej, dokonać innego wyboru bądź zagrać lepiej. Cieszę się z tego co osiągnęłam i z tego co przeżyłam. Jestem dumna z tego, że mogłam grać dla Wisły Kraków przez prawie 11 lat.
Czy potrafisz wskazać osobę, której najwięcej zawdzięczasz w swojej karierze zawodowej?
Teresa Gburczyk, moja mama, była koszykarka, która osiągnęła nieporównywalne do mnie sukcesy. Była dla mnie inspiracją i wzorem do naśladowania.
Czy uważasz swoja karierę zawodową za zakończoną? Czy może jest jeszcze realna szansa, że wrócisz na parkiet?
Jak to mówią: "nigdy nie mów nigdy". W tej chwili nie myślę o tym, gdyż nie wiem, jak potoczą się dalej moje losy. Na razie jest jeden najważniejszy cel, czyli macierzyństwo. W tym chcę się spełnić i dopiero potem będę decydować o przyszłości.
Po wielu latach i twoim odejściu Ewelina Kobryn została nowym kapitanem Wisły. Czy przekazałaś "Ewce" jakieś cenne rady?
Nie ponieważ to jest sprawa bardzo indywidualne. Nie ma powtarzalnych kapitanów. Była Patrycja, która była innym kapitanem ode mnie i myślę, że Ewelinka też będzie inna. Powiedziałam jej tylko jedno - aby nie słuchała podpowiedzi tylko robiła to, co jej serce mówi, to co jej myśli każą i żeby była sobą. Wtedy będzie najlepsza. Trzymam za nią kciuki i wierzę, że będzie jeszcze lepszym kapitanem niż ja.
Jak zagarowali prezesi oraz trenerzy, gdy dowiedzieli się że musisz opuścić nasz klub?
Prezesom przekazałam tę informację bez problemów. Trudno mi było powiedzieć to trenerom, gdyż wiedziałam, że w tym sezonie od początku dostałam szanse na grę. Po ostatnim sezonie gdzie trener nie ufał mi w 100 procentach, to w tym sezonie dał mi dużą kartę zaufania, która chciałam wykorzystać i udowodnić nie tylko sobie, że jeszcze na coś mnie stać. Gdy miałam powiedzieć mu, że muszę zakończyć lub przerwać moją karierę sportową, było mi ciężko gdyż wiem, że liczył na mnie.
Jak wyobrażasz sobie życie za 5, 10, 15 lat? Planujesz dalszą współpracę z "TS Wisła"?
Powiem troszkę wymijająco. Jestem osobą sentymentalną, która przywiązuje się nie tylko do miejsc, ale również do ludzi. Nie zmieniałam klubów co rok, dwa lata. Miałam w Polsce tylko dwa kluby. Chciałam zostać tutaj, ponieważ bardzo się zaangażowałam w klub. Nie tylko w koszykówkę, ale również w całe "TS Wisła". Mam tutaj wspaniałych przyjaciół. Bardzo szanuje prezesa Ludwika Miętte-Mikołajewicza, który jest dla mnie otuchą i dobra dusza na którą zawsze mogę liczyć. Po tylu latach ile się znamy, mogę powiedzieć, że jest moim przyjacielem. Klub, te emocje, te łzy, radość chwile dobre jak i złe, które mnie łączyły z tym budynkiem, z tym Towarzystwem - nie jestem w stanie się z nimi rozstać. I na pewno w taki czy inny sposób zostanę na Wiśle czy jako kibic, wolontariusz, pracownik czy działacz tego jeszcze nie wiem. Na pewno do ostatnich moich dni zostanę z Wisłą.
| Zobacz na MM:Wywiady | Serwis motoryzacyjny | Photo Day - plenery fotograficzne | Blogi | Zdrowie i uroda | Konkursy MM | MoDO | Inwestycje | Recenzje | Rowery |
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
