Kameralny, ale szczególny pokaz dzieł mistrzów włoskiego renesansu będzie przez najbliższe tygodnie stanowił kontrapunkt dla opowieści o polskim złotym wieku.
- To dzieła mistrzów. Oprócz znanego już, pochodzącego z wawelskiej kolekcji Tycjana, pokazujemy najnowszy nabytek – obraz „Madonna z Dzieciątkiem” Belliniego. Prezentujemy go w kontekście obrazów innych malarzy weneckich: Padovanino, który kopiował Tycjana oraz Jacopo Bassano. Swoiste pendant do dzieła Belliniego stanowi „Madonna z Dzieciątkiem i świętymi: Janem Chrzcicielem, Elżbietą i Józefem” Rosso Fiorentino, jednego z najwybitniejszych manierystów florenckich – wyjaśnia prof. Andrzej Betlej, dyrektor Zamku Królewskiego na Wawelu. – Ta nastrojowa i pełna zachwytu wystawa przez najbliższe trzy miesiące będzie wyjątkowym powodem, żeby zobaczyć Zamek Królewski na Wawelu.
Jak wyjaśnia dr Joanna Winiewicz-Wolska, kierownik Działu Malarstwa Zamku Królewskiego na Wawelu, to właśnie od Belliniego zaczyna się wenecki renesans. W jego twórczości krzyżują się drogi gotyku międzynarodowego i początków renesansu. Obraz Belliniego z kolekcji wawelskiej datowany jest na końcówkę lat 80. XV wieku. Jest powtórzeniem kompozycji, którą artysta przedstawił na wcześniejszym obrazie „Madonna degli alberetti”. Kompozycja powstała z myślą o dekoracji wnętrza zamożnego domu.
- Czas powstania „Madonny z Dzieciątkiem” to okres, w którym Wit Stwosz kończy w Krakowie ołtarz Mariacki. Jeśli porównamy te dwa dzieła, dostrzeżemy, jak bardzo Bellini odbiega od tego, co nazywamy manierą późnogotycką – tłumaczy Joanna Winiewicz-Wolska. - Madonny to specyficzny rozdział w twórczości Belliniego, malował je seryjnie – co nie oznacza, że mają mniejszą wartość. Oznacza to tyle, że warsztat Belliniego wytworzył wzór, który powtarzał także sam mistrz. Te kompozycje cieszyły się dużym powodzeniem.
Uznawany za jeden z najwybitniejszych dzieł włoskiego wczesnego renesansu obraz Belliniego wzbogacił kolekcję Zamku Królewskiego na Wawelu. Na wystawę złożył się także dzieła innych mistrzów: „Alegoria miłości” Tycjana, „Alegoria” Alessandro Varotariego zwanego Il Padovanino, „Adoracja pasterzy” i „Miłosierny Samarytanin” Jacopo dal Ponte zwanego Bassano oraz „Madonna z Dzieciątkiem i świętymi: Janem Chrzcicielem, Elżbietą i Józefem” Giovanniego Battisty di Jacopo di Gasparre zwanego Rosso Fiorentino.
Towarzyszące Tycjanowi i Belliniemu – obrazom należącym do kolekcji wawelskiej – dzieła są własnością prywatnych kolekcjonerów, a „Alegoria” Padovanino został wypożyczona z Kunsthistorisches Museum w Wiedniu. Ta ostatnia praca i prezentowana na wystawie „Alegoria miłości” Tycjana należały niegdyś do tej samej wiedeńskiej kolekcji cesarskiej.
- Obraz Belliniego pochodzi z Galerii Corsini, ma udokumentowaną proweniencję od początku XX wieku, prywatnie znajdował się w prywatnej kolekcji w Wielkiej Brytanii. Ma ciekawą historię także. Po długich negocjacjach trafił na Zamek Królewski na Wawelu – mówi Andrzej Betlej. - Dzieła tego typu zupełnie inaczej pozycjonują instytucje, które je posiadają. W sposób naturalny wchodzą one do pierwszej ligi muzealnej podstawowych wymian dzieł sztuki.
„Madonna z Dzieciątkiem” Belliniego kosztowała Zamek Królewski na Wawelu 5 mln zł.
Pokaz dzieł mistrzów włoskiego renesansu potrwa do 18 lutego 2024 roku.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
