Maraton Filmów Wyszehradzkich przybliży kino sąsiadów [program]

Maraton filmowy towarzyszy 12. edycji Letniej Szkoły Wyszehradzkiej w Willi Decjusza. We środę o godzinie 19 w Kinie Mikro przy ul. Juliusza Lea 5 będzie można zobaczyć osiem filmów - 4 dokumentalne oraz 4 animowane z każdego kraju Grupy Wyszehradzkiej.

Filmy będą wyświetlane z angielskimi napisami. Wstęp na seans jest bezpłatny, wystarczy odebrać darmowe wejściówki dostępne w kasie kina od 4 lipca.

Polskę reprezentować będzie dokument o modych kobietach z obszarów popegeerowskich w reżyserii Karoliny Bielawskiej i Julii Ruszkiwiecz - "Warszawa do wzięcia" oraz animacja Roberta Sowy o uczuciach do ojczyzny - "Meine Heimat".

Program Maratonu Filmów Wyszehradzkich

Karolina Bielawska, Julia Ruszkiewicz, Warszawa do wzięcia, Polska 2009, 51 minut, dokument

Młode dokumentalistki śledzą losy trzech dziewcząt pochodzących ze wsi, które chciałyby rozpocząć nowe życie w Warszawie: znaleźć pracę, mieszkanie, usamodzielnić się. Czy są jednak przygotowane na takie zmiany? Czy otrzymały w domu potrzebne wskazówki i wzorce zachowań, by podołać nowym wyzwaniom?

Ich rodzice pracowali w Państwowych Gospodarstwach Rolnych, które po upadku komunizmu zostały rozwiązane, a dawni pracownicy pozostawieni sami sobie, co doprowadziło do patologii społecznych. Dziewczęta pochodzą z biednych rodzin, wychowywały się w środowisku bezrobotnych i nie mają zbyt wygórowanych oczekiwań wobec przyszłości. Oglądamy, jak wygląda ich konfrontacja z życiem w Stolicy, którą znały tylko jako tło wydarzeń w telewizyjnych serialach. Film otrzymał w Houston (WorldFest Independent Film Festival) Nagrodę Specjalną Jury oraz Grand Prix, „Złotego Lajkonika” na Krakowskim Festiwalu Filmowym.

Robert Sowa, Meine Heimat/ My Heimat, 2013, 5 minut, animacja
Robert Sowa (rocznik 1972) jest absolwentem Wydziału Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Zajmuje się filmem animowanym, malarstwem, fotografią. W swoich filmach posługuje się językiem skojarzeń i wizualnej kreacji. Jest również autorem animacji do filmów dokumentalnych i projektów multimedialnych, łączących animację z muzyką współczesną. Współpracuje m.in. z Center for Digital Arts & Experimental Media University of Washington w USA. Filmy autora były prezentowane m.in. w: CENTRUM POMPIDOU, MUSEUM of MODERN ART oraz na wielu festiwalach filmowych w całym świecie. Film, to opowieść o poczuciu przynależności do miejsca, do którego powraca się w abstrakcyjnych obrazach pamięci, których nie da się urealnić. Muzyka współczesnej kompozytorki Ewy Trębacz podkreśla eksperymentalny charakter filmu, który został oparty na wierszu Ulrike Almut Sandig "Meine Heimat".

Dušan Hudec, Svedok/Świadek/The Witness, Słowacja 2001, 39 minut, dokument

Film dotyczy przemilczanych, nieobecnych dostatecznie w świadomości społecznej faktów z historii Pierwszej Republiki Słowackiej w latach II wojny światowej. Materiały archiwalne ukazują wydarzenia z końca sierpnia 1944 roku. Niemcy wkraczają na Słowację. Na placu widzimy oddział Gwardii Hlinki. Szturmowe Oddziały Gwardii Hlinki były paramilitarną organizacją, której członkowie byli szkoleni przez SS w Niemczech. Odpowiadają za śmierć ok. 4 tys. cywilów, wysłanie wielu tysięcy ludzi do obozów koncentracyjnych. Właśnie z taką grupą w niewiarygodny sposób splotły się losy siedemnastoletniego Alexandra Breuera. Opowiada on swoją historię w sposób prosty i precyzyjny, jakby wszystko wydarzyło się wczoraj. Sucha relacja bohatera jest zasadniczym elementem dramaturgicznym filmu. Klasa szkolna, w której młody Alexander spędził w strasznej samotności najgorsze godziny swego życia, jest głównym miejscem akcji. Film został nagrodzony Srebrnym Smokiem na 41 Krakowskim Festiwalu Filmowym.

Michaela Čopíková, O ponožkách a láske/O skarpetkach i miłości/About Socks and Love, Słowacja 2008, 6 minut, animacja
Autorka urodziła się w 1984 na Słowacji. Studiowała na wydziale animacji VŠMU w Bratysławie. About Socks and Love zrealizowała jeszcze podczas studiów. Film jest zabawną, a może nieco gorzką metaforą na temat relacji miłosnych, które sprawdzają się „w praniu“. Chodzi o banalną sytuacje prania tytułowych skarpetek. Kolejny film autorki, Dust and Glitter (2011) inspirowany był miastem San Francisco. Obecnie reżyserka przygotowuje jedną z nowel pełnometrażowego film animowanego, opartego na bajkach Pavla Dobšinskégo, słowackiego pisarza doby romantyzmu.

Róbert Lakatos, Bahrtalo!/Powodzenia!/Good Luck!, Węgry 2008, 60 minut, dokument

Autor nadaje swemu filmowi podtytuł „Docufiction“, co od razu definiuje jego sposób podejścia do filmowanej rzeczywistości. Reżyser powiedział w wywiadzie dla portalu dokofilm.sk, że nie przełamuje granic pomiędzy dokumentem a fikcją, ale je wykorzystuje. Wpływa na rozwój wielu sytuacji w filmie. Warto zaznaczyć, że Róbert Lakatos wychował się w Transylwanii, studiował w Polsce (Łódzka Szkoła Filmowa) a główne jego produkcje powstają na Węgrzech. Podczas realizacji jednego z poprzednich projektów, Across the Border, międzynarodowej koprodukcji z udziałem reżyserów z kilku krajów Europy Środkowej, Lakatos śledził losy dwóch przyjaciół (Lori i Lali). Pochodzili oni z Transylwanii i próbowali szczęścia jako drobni przedsiębiorcy-handlowcy, udając się na „pchli targ“ do Wiednia. Bahrtalo!, czyli kontynuacja „handlowego roadmovie“, rozgrywa się między innymi w bardziej egzotycznej scenerii, czyli w Egipcie. Romscy bohaterowie konfrontują się z inną cywilizacją i odmienną mentalnością, czego efektem jest wiele zabawnych sytuacji.

Géza M. Tóth, Maestro, Węgry 2005, 6 minut, animacja

Autor jest nagradzanym na ponad 70 festiwalach reżyserem filmów animowanych. Założył Studio Animacji KEDD. Jest również wykładowcą University of Theatre, Film and Television w Budapeszcie, oraz tutorem (między innymi) w Royal College of Art, London, Filmakademie Baden-Württemberg, Ludwigsburg. Film Maestro nominowany był do Oscara. Spełnia wszystkie pożądane cechy swego gatunku: jest krótki, inteligentny, dowcipny i posiada zaskakujące zakończenie.

Martin Štoll, Cesta na Vostok/ Podróż na Wostok/ Yourney to Vostok, Czechy 2011, 26 minut, dokument

Film dokumentalny, dla którego punktem wyjścia stały się prywatne archiwa filmowe, przeżywa swój złoty okres także w Republice Czeskiej. Szczęściem dla reżysera jest znalezienie interesującego bohatera, który uczestniczył w ciekawym wydarzeniu, zapisał je swą kamerą, a do tego jeszcze prowadził dziennik. Bohaterem filmu Cesta na Vostok jest czeski astrofizyk Stanislav Fischer, który studiował w Moskwie a po jakimś czasie miał możliwość wyjechać na radziecką stację badawczą Wostok na Antarktydzie. Z perspektywy kilku dziesięcioleci możemy oglądać, jak na początku lat 60. wyglądały na takiej stacji warunki pracy i komunikacja pomiędzy przedstawicielami różnych nacji i różnych światów: komunistycznego i demokratycznego. W jaki sposób dochodziły wiadomości ze świata i jak na nie reagowano. Film staje się swoistym rodzajem podróży w głąb czasu.

Martin Máj, Cizinec/ Obcy / Alien / FAMU, Czechy 2013, 7 minut, animacja

Autor, rocznik 1986, jest studentem FAMU. Jego szkolne filmy cenione są za specyficzne poczucie humoru i pokazywane na festiwalach. Główną nagrodę na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Animowanych ANIFILM uzyskał w kategorii filmów studenckich jego najnowszy film Cizinec/ Alien. Jest to pozbawiony dialogów, zabarwiony czarnym humorem animowany film drogi (roadmovie). Jego bohater podróżuje za granicę, zbiera doświadczenia, aby po powrocie do domu zachowywać się w stosunku do cudzoziemców w taki sposób, jak i tubylcy odnoszą się do niego.