Do finału tegorocznej edycji Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej zakwalifikowało się 14 spektakli, wśród których znalazły się dwie produkcje krakowskich scen: „Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję” autorstwa i w reżyserii Mateusza Pakuły, przedstawienie będące kooprodukcją Teatru Łaźnia Nowa w Krakowie i Teatru im. Stefana Żeromskiego w Kielcach oraz „1989” Katarzyny Szyngiery, Mirosława Wlekłego i Marcina Napiórkowskiego w reżyserii Katarzyny Szyngiery – spektakl powstał jako koprodukcja Teatru im. Słowackiego w Krakowie i Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego.
30 czerwca jury w składzie: Marcin Hycnar, Kamil Kopania, Mariusz Malec, Anna Sroka-Hryń i Anna Wieczur wyłoniło zwycięzców tegorocznej edycji, uznając te właśnie przedstawienia za najlepsze spektakle minionego sezonu.
Z indywidualnymi nagrodami aktorskimi z konkursu wyjechali także grający w zwycięskich przedstawieniach: Wojciech Niemczyk za rolę w spektaklu „Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję” oraz aktorki Teatru Słowackiego Karolina Kazoń i Magdalena Osińska za brawurowo zagrane postaci Danuty Wałęsowej i Gai Kuroń w „1989”.
Jury w obu spektaklach doceniło także reżyserię światła, za która w wymienionych krakowskich tytułach odpowiedzialna była Paulina Góral.
Do „1989” powędrowała także nagroda za muzykę autorstwa Andrzeja „Webbera” Mikosza.
Nagrodę im. Jana Świderskiego, ufundowaną przez Zarząd Sekcji Teatrów Dramatycznych Związku Artystów Scen Polskich otrzymał Szymon Mysłakowski za rolę w spektaklu Łaźni Nowej.
Spektakl Mateusza Pakuły "Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję" to - przeniesiona na scenę - niezwykle szczery i poruszający do bólu dziennik umierania ojca, nasilającej się choroby, dramatu i bezsilności najbliższych, bezradności instytucji spotęgowane covidowymi reżimami. Ale jest to także głos wściekłości i buntu. Bohaterem sztuki jest cała rodzina zmagająca się z sytuacją odchodzenia. Tytuł wszedł na afisz Łaźni Nowej 20 stycznia tego roku.
Przedstawienie można będzie zobaczyć 22, 23 i 24 września na nowohuckiej scenie.
"1989" to rapowany musical, przywołujący wydarzenia związane z upadkiem komunizmu, ale historie znane z kronik filmowych i podręczników ożywają na scenie w rapowo-musicalowej formie. W życiu najważniejszych opozycjonistów lat 80. idee rywalizują z miłością, entuzjazm zderza się z ciężarem historii, a bohaterstwo przeplata się z rodzinnymi tragediami. Widzowie towarzyszą bohaterom w momentach ikonicznych – podczas strajków w stoczni i przy Okrągłym Stole – ale też w intymnych chwilach radości i cierpienia przeżywanych w zaciszach peerelowskich mieszkań lub więziennych celach.
Przedstawienie wyreżyserowała Katarzyna Szyngiera, według pomysłu Marcina Napiórkowskiego, scenariusza: Marcina Napiórkowskiego, Katarzyny Szyngiery i Mirosława Wlekłego. Teksty piosenek i szkice linii wokalnych odpowiadają Marcin Napiórkowski, Patryk „Bober” Bobrek, Antoni Sztaba, Adam „Łona” Zieliński, a muzykę skomponował Andrzej „Webber” Mikosz.
Po raz pierwszy na Scenie Teatru Słowackiego przedstawienie można było zobaczyć 2 grudnia 2022 roku. Najbliższe przedstawienia w Krakowie we wrześniu, ale biletów już dawno brak.
Wybór jury Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej nie dziwi, to kolejne wyrazy uznania dla twórców zwycięskich przedstawień.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
