Kraków. Plenerowa wystawa witraży na Plantach wieczorową porą

Projekt łączy elementy świetlnej iluminacji, instalacji artystycznej i szlaku dziedzictwa. Pieczołowicie wyselekcjonowana grupa osiemnastu obiektów jest listą najciekawszych realizacji. Podświetlane gabloty umieszczone na kolejnych latarniach wzdłuż Plant prezentują witraże, do których często nie ma na co dzień dostępu. Umieszczone na ekspozytorach opisy pozwalają zapoznać się z historią poszczególnych obiektów i dokładniej zrozumieć ich treść. A same witraże można podziwiać oczywiście również w oryginałach – każdy z nich znajduje się w budynku będącym w odległości krótkiego spaceru od miejsca prezentacji w obrębie Plant.

− Pragniemy przybliżyć to ukryte dziedzictwo miasta, z którego wielu mieszkańców nie zdaje sobie sprawy. Schowane w klatkach schodowych, na dziedzińcach i w korytarzach krakowskie witraże pozostają niezauważone w codziennym biegu i nadal owiane są tajemnicą, którą odkrywamy przed szerszą publicznością – tłumaczą organizatorzy przedsięwzięcia z Pracowni i Muzeum Witrażu.

Dzięki działającemu od 1902 roku Krakowskiemu Zakładowi Witrażów S.G. Żeleński (działającemu dziś pod nazwą Pracownia i Muzeum Witrażu) w naszym mieście witraże tworzyli najwybitniejsi artyści Młodej Polski: Stanisław Wyspiański, Józef Mehoffer, Wojciech Jastrzębowski, Henryk Uziembło, Karol Frycz i wielu innych. Na początku XX wieku powstawały tu koncepcje stanowiące twórczy wkład w nurt wszechobecnej secesji. Pojawiły się znamienne cechy odrębności krakowskich witraży, zyskując nazwę Krakowskiej Szkoły Witrażu. Odbywało się to na wielu poziomach – od monumentalnych dzieł, jak „Bóg Ojciec” Stanisława Wyspiańskiego w kościele oo. franciszkanów, czy witraże wawelskie Mehoffera, po wiele małych, kameralnych realizacji w kamienicach.