Garbarnia zagra z Wisłą [zapowiedź]

Garbarnia Kraków - Wisła Kraków
Mecz towarzyski
Sobota, 19 czerwca, godz. 11.
Stadion Garbarni przy ul. Rydlówka 23

Henryk Maculewicz, Zdzisław Konior, Józef Polonek, Tadeusz Kotlarczyk, Stanisław Krasny, Jacek Bzukała, Krzysztof Szopa, Robert Włodarz, Zdzisław Janik, Andrzej Mardyła, Stanisław Korzeniak, Ryszard Biernacik, Artur Błoński, Bartłomiej Jamróz, Dariusz Lament, Grzegorz Kadula, Grzegorz Kaliciak, Jacek Matyja czy wreszcie Kazimierz Kmiecik czy Artur Sarnat (w Garbarni jako trenerzy)  to tylko niektóre nazwiska zawodników łączących na przestrzeni kilkudziesięciu lat oba kluby.

Niegdyś drużyny walczyły jak równy z równym w rozgrywkach mistrzowskich, dziś stoją na dwóch różnych biegunach piłkarskiego świata.

Wisła - wielokrotny mistrz kraju, uczestnik pucharowych bojów w Europie, klub posiadający strategicznego sponsora, czekający na dokończenie budowy nowoczesnego stadionu. Aktualny Wicemistrz Polski, którego czekają rozgrywki w Lidze Europejskiej.

Garbarnia - biedny i nie potrafiący się odnaleźć w obecnej sytuacji ekonomicznej klub, kojarzony z pochłoniętym przez dzielnicę Podgórze Ludwinowem. Jej piłkarze od dziesięcioleci próbują awansować na wyższy niż trzecioligowy poziom, ale każda nadarzająca się szansa kończy się albo przegranym ostatnim meczem lub barażem (Victoria Jaworzno 1983, Bałtyk Gdynia 1989, Kolejarz Stróże 2005), albo sprawdzaniem stanu klubowej kasy, z którego wynika, że najwięcej atutów na drugą ligę mamy w sercach i marzeniach…

Tymczasem właśnie piłkarze Garbarni będą pierwszym sparingpartnerem rozpoczynającej przygotowania do nowego sezonu drużyny Wisły.

W Garbarni to wielkie święto ( z tego też powodu przesunięto na dwa dni wcześniej termin meczu ligowego), bowiem trzy poziomy ligowe dzielące nasze drużyny, a także poziom najważniejszy – ekonomiczny – sprawiają, że Wisły na Rydlówce można już nie zobaczyć.

Bo jakkolwiek bywało, że na poziomie III czy IV Ligi dane było Brązowym gościć zespół Wisły, to jednak była to albo Wisła II, albo - tak jak dotychczas - drużyny juniorskie.

Ja sam pamiętam mecz towarzyski Wisła - Garbarnia rozegrany w roku bodajże 1985 na stadionie przy ul. Reymonta, wygrany przez Brązowych 3:0. O sile Garbarzy stanowili wtedy tacy zawodnicy jak Andrzej Waśniowski, Jerzy Cisło, Jacek Kokoszka, Wacław Putaj, Andrzej Czort, Kazimierz Chmielowski i inni, których nazwisk na gorąco nie jestem w stanie przytoczyć. Wisła znajdowała się wtedy w ogromnym dołku (w tym samym roku spadła z I Ligi), wydaje mi się że ktoś w tym klubie chciał potraktować zespół Garbarni jako "chłopców do bicia", aby zawodnicy Białej Gwiazdy wygrali wysoko mecz przed ligą i odzyskali wiarę w siebie. Mieli pecha, gdyż zespół z Ludwinowa (choć sam nie znajdował się w szczytowej formie) niesiony ambicją wygrał z utytułowanymi piłkarzami Wisły, w składzie których znajdował się między innymi Andrzej Iwan.

Dziś Wisła to piłkarski potentat na krajowym podwórku, Garbarnia może zazdrościć TSW niemal wszystkiego: sponsora, stadionu, zawodników, opraw meczowych, międzynarodowych występów. Ale też z drugiej strony, jeżeli Garbarnia została wybrana przez Wisłę (a przecież są dziesiątki klubów, które chętnie gościłyby wicemistrzów Polski u siebie) - oznacza to, że nie jest z naszym klubem tak źle i że sentyment do niego drzemie w piłkarskim światku Krakowa. Być może także po trosze dzięki kibicom, którzy na każdym kroku przypominają o istnieniu RKS Garbarnia Kraków, a robią to przede wszystkim dzięki swoim wielkim brązowo-białym sercom.

Kiedy po tegorocznej mszy kibiców w Łagiewnikach udało mi się zamienić kilka słów z trenerem Henrykiem Kasperczakiem i towarzyszącym mu Orestem Lenczykiem, nie przypuszczałem że moje nieśmiałe słowa o meczu z Garbarnią tak szybko się ziszczą. Los, jak widać, płata nam wszystkim figle i niespodzianki. Oby tak przyjemnych jak ta było zawsze jak najwięcej.