Dyskusja drogą do przełamania tabu

Starość przeraża większość ludzi młodych, żyjących innym rytmem. Z ich perspektywy ludzie starsi zdają się funkcjonować według jakiegoś innego zegara, zegara, który chodzi wolniej.

Brak zrozumienia i strach przed takim samym losem oraz podświadomy bunt przeciwko nieuchronnej kolei rzeczy, jaką jest starzenie się często rodzą agresję i ageizm. Agresję najgorszą z możliwych, bo wymierzoną w osoby słabe i bezbronne.

Z drugiej strony osoby starsze, nawet gdy zaczynają szukać pomocy u znajomych, sąsiadów, a czasami wręcz u obcych ludzi, natrafiają na mur obojętności. Wszyscy kiwają ze zrozumieniem głowami po czym myślą "coś się staruszce pomieszało w głowie ze starości i opowiada jakieś niestworzone historie", bo jak uwierzyć, że jedyny syn bije, zabiera pieniądze, zapomina o posiłkach i zakupach. Przemoc wobec osób starszych najczęściej dzieje się w rodzinnym domu, ale nie tylko, bywa że ludzie, którzy jako zawodowcy powinni nieść pomoc niosą agresję i krzywdę. Profesjonalni opiekunowie niejednokrotnie wykazują obojętność na ból i cierpienie osób starszych oraz odnoszą się do nich w sposób niemieszczący się w żadnych ramach nazewnictwa. Bywa także, że stosują wobec swoich podopiecznych przemoc fizyczną w postaci bicia, wiązania lub psychiczne znęcanie się..

W ramach programu Komisji Europejskiej Daphne II powołano do życia projekt "Breaking the Taboo", który był realizowany przez trzy lata w okresie 2007-2009 i brały w nim udział Austria, Belgia, Finlandia, Francja, Niemcy, Polska, Portugalia i Włochy. Koordynatorem projektu był Austriacki Czerwony Krzyż.

Konferencja, która odbyła się 20 marca w Auli Nowodworskiej Collegium Nowodworskiego była podsumowaniem trzyletniej pracy. W jej ramach omawiano przyczyny rodzenia się agresji wobec osób starszych oraz dyskutowano nad metodami przeciwdziałania temu zjawisku.