Wystawa: w cyklu "Galeria Żywa": Teresa Rudowicz

Oprócz charakterystycznych dla artystki kolaży, których można zobaczyć znakomity wybór, są też prace na papierze, tj. fotokolaże i fotomontaże powstałe w pierwszej połowie lat 50., kiedy artystka była zafascynowana surrealizmem, oraz w frotaże z lat 70. Ekspozycja wzbogacona została obrazami olejnymi z końca lat 50. stanowiącymi przykład metaforycznego malarstwa abstrakcyjnego. Całość uzupełniają zdjęcia artystki wykonane przez wybitnego fotografika Wojciech Plewińskiego.

Teresa Rudowicz urodzona w 1928 roku w Toruniu, zmarła w 1994 w Krakowie. Jest jedną z bardziej śmiałych i oryginalnych postaci w krakowskim środowisku artystycznym. Studia rozpoczęła w latach 1948-1950 w gdańskiej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Pięknych (obecnie ASP), a kontynuowała w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w okresie 1950-1954 pod kierunkiem Zbigniewa Pronaszki (dyplom w pracowni Hanny Rudzkiej-Cybisowej). Później krótko pracowała w Muzeum Historycznym w Sanoku, a w roku 1957 wróciła do Krakowa. Razem z mężem, artystą Marianem Warzechą, przebywała czasowo we Włoszech (od 1959 roku); była też na stypendium Fundacji Kościuszkowskiej w Stanach Zjednoczonych (1971/1972); podróżowała po Izraelu (1992) i Francji (1994).

Należała do grona współzałożycieli i członków reaktywowanej po drugiej wojnie światowej GRUPY KRAKOWSKIEJ (GRUPY KRAKOWSKIEJ II); wielokrotnie uczestniczyła w wystawach zbiorowych jej członków, a także pokazywała swoje prace indywidualnie w firmowanej przez siebie Galerii Krzysztofory. Razem z GRUPĄ KRAKOWSKĄ brała między innymi udział w 2. WYSTAWIE SZTUKI NOWOCZESNEJ w Warszawie w 1957 roku. Po raz pierwszy jej twórczość została pokazana w krakowskim Domu Plastyków w roku 1958. Potem wielokrotnie wystawiała za granicą – zazwyczaj razem z Marianem Warzechą. Dwie jej prace zostały zaprezentowane podczas Pierwszego Paryskiego Biennale Młodego Malarstwa, które odbyło się w Paryżu w 1959 roku (Siedmiu młodych malarzy polskich, Galeria Lambert, październik 1959)