Witold Wilczek [nominacja w plebiscycie 7 Nadziei Mojego Miasta]

Zagłosuj na tę nominację w plebiscycie 7 Nadziei MM

7 Nadziei Mojego Miasta - zobacz wszystkie nominacje i dowiedz się więcej o Plebiscycie

Urodził się 30 Grudnia 1988 r. w rodzinie o długich tradycjach muzycznych. Pierwsze lekcje gry na fortepianie otrzymał w wieku lat 4 od swojej babci - koncertującej pianistki, Marii Baki-Wilczek. Dzięki niej poznawał świat muzyki i repertuar pianistyczny, słuchając przez wiele godzin jak ćwiczy na instrumencie. Pozostawał pod jej mentoratem artystycznym aż do rozpoczęcia studiów.

Podstawową oraz średnią edukację muzyczną ukończył w Krakowie, w klasie fortepianu Moniki Bylicy i Wojciecha Cieciory. Obecnie kończy Bachelor Studium w Hochschule der Kunste Bern (Szwajcaria), w klasie prof. Tomasza Herbuta.

Wielokrotnie doskonalił swoje umiejętności na kursach mistrzowskich. Regularnie konsultuje się artystycznie z wybitnym francusko-amerykańskim pianistą, Eugen Indjic'em.

W wieku 10 lat nie koncertował z towarzyszeniem orkiestr, żadna gazeta nie określiła go mianem "nowego Horovitza", nigdy też nie wystąpił w Carnegie Hall. Choć jest laureatem konkursów pianistycznych (Concour Musical de France – Grand Prix, categorie quatre mains, Paryż, 2000 rok), to idea współzawodnictwa w sztuce jest mu zupełnie obca. Koncertuje w Polsce i za granicą jako solista i kameralista. Od 2007 roku regularnie występuje z recitalami Chopinowskimi, dając ich około 40 w roku. Jest stypendystą szwajcarskiej fundacji "Lyra".

Czy Kraków wspiera Twoją działalność? W jaki sposób? A jeśli nie, to jakiego wsparcia oczekiwałbyś ze strony miasta?
Kraków wspiera artystów, do których należę. Wiec pośrednio - tak. Dużo dzieje się w temacie kultury, choć brakuje zaplecza w postaci np. instrumentów czy sal koncertowych na miarę tego miasta.

W roku 2000, kiedy wybieraliśmy się z koleżanką jako małe dzieciaki na konkurs do Paryża (jako duet fortepianowy), od Miasta Kraków otrzymaliśmy pieniądze na bilety lotnicze dla nas, profesorki i jednego z rodziców. Wróciliśmy z Grand Prix, tak wiec miasto istotnie nas wtedy wsparło i przyniosło to konkretne efekty.

Kiedy będziesz mógł powiedzieć, że osiągnąłęś pełen sukces?Gdy będę miał z czego godziwie żyć.

Jak udaje ci się godzić zainteresowania z życiem prywatnym i zawodowym?Mało śpię.

Co najbardziej przeszkadza w realizowaniu Twojej pasji? Z jakimi problemami borykasz się najczęściej?Nic mi nie przeszkadza.

Co jest dla ciebie najważniejsze w tym, co robisz? Co motywuje cię codziennie do dalszego rozwijania talentu?Otwierające się perspektywy lepszych zarobków i możliwości polepszenia warunków pracy (lepsze instrumenty, więcej angaży, bardziej prestiżowe sale). A tak naprawdę sztuka sama w sobie jest wystarczajacą motywacją.