Kompozytor marzył o tym, by jego "Podróż zimowa", składająca się z dwudziestu czterech pieśni, napisanych do wierszy Wilhelma Müllera, spodobała się publiczności tak jak jemu. Skomponowany w 1827 roku cykl utworów spotkał się jednak ze złym przyjęciem. Być może dlatego, że niczym nie przypominały one wcześniejszych dzieł Schuberta, pełnych radości i energii. Wychodziły poza ramy jakiejkolwiek epoki.
Czytaj także: Odnaleziono dokumenty cenzorów z Jarocina
Józef Opalski postanowił jednak wystawić dzieło mistrza romantyzmu nie do tekstów Müllera, ale do wierszy Stanisława Barańczaka. - Ten projekt chodził za mną od lat. Od dawna miałem też zgodę Barańczaka na wykorzystanie jego utworów - dodaje reżyser. Poetę "Podróż zimowa" zainspirowała w 1994 roku. Barańczak urzeczony jego siłą napisał cykl wierszy, wykorzystując tytuł i formę cyklu Müllera, a także strukturę tekstu, tak aby można go było wykonywać z towarzyszeniem muzyki Schuberta.
- Zrobił to z doskonałą precyzją. W trakcie prac nad "Podróżą zimową" nie zmieniliśmy ani jednego słowa w tekstach Barańczaka. Doskonale korespondowały one bowiem z muzyką mistrza - mówi Konrad Mastyło, pianista i kierownik muzyczny "Podróży zimowej".
Nad dziełem od samego początku unosiła się jakaś tajemnicza aura. Dziś potwierdzają to zarówno Józef Opalski, jak i Andrzej Biegun, który miał okazję już wielokrotnie wykonywać "Podróż zimową", choć nigdy do tekstów Barańczaka. - Od dwóch miesięcy, przez dwadzieścia cztery godziny na dobę żyję tylko tym tekstem i muzyką. Mogę też śmiało powiedzieć, że udział w spektaklu stanowi dla mnie największe wyzwanie na przestrzeni mojej dotychczasowej kariery. Nie spodziewałem się także, że odkryję Schuberta na nowo - mówił solista Opery Krakowskiej.
"Podróż zimowa" wymaga od śpiewaka wielkiej koncentracji i przekazania publiczności uczucia smutku, przepełniającego utwory Schuberta i Barańczaka. - Podmiot liryczny z wierszy polskiego poety różni sie jednak od bohatera wymyślonego przez Wilhelma Müllera, ten stanowił przykład romantyka i nieszczęśliwego kochanka. Postać wymyślona przez Barańczaka kroczy natomiast przez lodowatą pustynię naszej cywilizacji, gdzie dominuje ból istnienia, a jednostka wciąż poszukuje tej właściwej drogi... i Boga - opowiada Józef Opalski.
Scenografię do przedstawienia zaprojektował Marek Braun. Podczas spektaklu akompaniować Andrzejowi Biegunowi będą Konrada Mastyło i Olha Tsymbalyuk. W rolach Świadków - Znaków Podporządkowania (to cytat z Barańczaka) zobaczymy tancerzy: Victora Korpusenko, Adama Klafczyńskiego, Piotra Machulskiego, Łukasza Krzaka i Marcina Stręka.
Polecamy w serwisie kryminalnamalopolska.pl: Matkobójca stanie przed sądem
Sportowetempo.pl. Najlepszy serwis sportowy
Korki w Krakowie - sprawdź mapę na żywo
Zmarł Jan Ptaszyn Wróblewski
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
