Nagrodzono osoby, dla których najważniejszy jest drugi człowiek. Wręczono Oskary Miłosierdzia w ramach plebiscytu „Samarytanin Roku”

Wręczenie statuetek zamykało ogólnopolski plebiscyt „Miłosierny Samarytanin Roku 2023”. Do plebiscytu zgłoszono około 80 kandydatów. Kapituła, w której skład wchodzą m.in. prof. Janusz Skalski, oraz lekarze i wolontariusze, przyznała sześć wyróżnień i osiem statuetek.

Plebiscyt organizowany co roku przez Wolontariat św. Eliasza jest cyklicznym projektem propagowania nauczania Ojca Świętego Jana Pawła II.

Tytuł „Miłosiernego Samarytanina „ przyznawany jest w dwóch kategoriach – pracownikom ochrony zdrowia, dla których opieka nad chorym to nie tylko zarabianie pieniędzy ale także prawdziwe powołanie, oraz osobom pomagającym bezinteresownie.

- Czasami otaczająca rzeczywistość przeraża. Śmiem twierdzić, że nie tylko mnie. Tym bardziej cenię ten plebiscyt. Gdy podczas gali spotyka się tylu ludzi niosących w świat dobro, pomoc, nadzieję, jakbym budził się ze złego snu. Bo świat jest pełny dobrych ludzi. Po to co roku organizujemy i szukamy w Polsce miłosiernych i przypominamy, że „Miłosierny Samarytaninem jest każdy człowiek, który zatrzymuje się przy cierpieniu drugiego człowieka, jakiejkolwiek by ono było natury”. Jest to cytat za dokumentu „O zbawczym cierpieniu” św. Jana Pawła II – mówi o. Stanisław Wysocki pomysłodawca plebiscytu i założyciel stowarzyszenia św. Eliasza.

• Grażyna Sławińska. 33-letnia wolontariuszka straciła nogę podczas obstrzału w Bachmucie. Informacje o ciężko rannej krakowiance, która z chlebem i zupą dotarła do linii frontu, w mig pojawiła się we wszystkich mediach. Wolontariuszy działających tuż przy linii frontu wbrew pozorom nie jest wielu, o kobietach nie wspominając. Należy mieć determinację, ogromną wolę, siłę, odwagę i misję pomagania, aby działać w nieustannym zagrożeniu. Niedołężni, samotni, niepełnosprawni, starsi – kto nie jest w stanie wyjść z domu, spakować się i uciec. Zostają sam na sam z wojną. Krakowianka przyjechała z pomocą do nich.
• Katarzyna Konewecka–Hołuj to założycielka fundacji „Piękne Anioły”. Mistrzyni w odnajdywaniu w różnych zakątkach Polski ludzi, którzy są na najgorszym etapie swojego życia. Kiedy im się wydaje, że przed sobą mają już tylko ścianę. Twierdzi, że doświadczenie i mądrość życiowa pomogły wyznaczyć jej drogę, na której kłótnie z niesprawiedliwością świata pozbawione są sensu. Woli skupić się na służbie na rzecz drugiego człowieka. Na tym polu gotowa jest na wiele – po to, by nieść iskierkę nadziei dzieciom mieszkającym w rozpadających się domach, w miejscach zapomnianych przez ludzi i Boga.
• Ks. Jarosław Magierski jest inicjatorem i koordynatorem pierwszego w Kościele w Polsce duszpasterstwa i strefy wsparcia dla osób w kryzysie samobójczym oraz rodzin w żałobie po samobójczej śmierci bliskiej osoby – Papageno Team. Jako suicydolog i psychotraumatolog czynnie wspiera oraz organizuje sieć wsparcia, która obejmuje kolejne regiony Polski. W jej ramach prowadzone są rekolekcje wsparcia dla rodziców po samobójczej śmierci dziecka oraz warsztaty i webinary.
• Grzegorz Krawczyk jest przykładem bezinteresowności i determinacji w trosce o potrzebujących. Mieszkańcy Lachowic mogą się czuć wyróżnieni, bo mają wyjątkowego sołtysa-społecznika. Chętnie pomaga ubogim, chorym, potrzebującym, uwikłanym w nałogi, niepełnosprawnym i nieporadnym życiowo. Jest założycielem i prezesem Gminnego Koła Polskiego Czerwonego Krzyża, Klubu Honorowych Dawców Krwi oraz Parafialnego Zespołu Caritas, poprzez które wspiera najbardziej potrzebujących. Odpowiada na każdą prośbę, a każdy jego apel o pomoc uruchamia lawinę dobrych serc, które oferują wsparcie finansowe dla potrzebujących, pomoc w organizacyjną i rzeczową.

Co roku statuetkę Miłosiernego Samarytanina otrzymuje też przedstawiciel środowiska medycznego. W tym roku uczestnicy plebiscytu głosowali na Lucynę Marciniak, Jonasza Waśko, Jolantę Stokłosę i Jakuba Sieczko.

Lucyna Marciniak, kierowniczka Gminnego Ośrodka Zdrowia w Białowieży mieszka na skraju Puszczy Białowieskiej, tuż obok ścisłego rezerwatu. Po ogłoszeniu stanu wyjątkowego na obszarze przygranicznym z Białorusią była tam jedynym lekarzem, niosła pomoc potrzebującym. Nie interesował jej kolor skóry, wyznanie, cel migracji. Pomagała tam, gdzie była potrzeba.

Jolanta Stokłosa, wieloletni prezes zarządu Towarzystwa Przyjaciół Chorych „Hospicjum im. św. Łazarza”, nie zmienia miejsca swojej pracy od lat. Była wśród tych, którzy zakładali pierwsze Hospicjum w Krakowie, jest niezmiennie jego prezeską. Pozostała wierna swoim pacjentom, ich rodzinom, wolontariuszom, którzy nigdy nie pozostali bez porady co robić.

Jonasz Waśko jest pielęgniarzem i ratownikiem ze Szpitala Specjalistycznego im. Stefana Żeromskiego SP ZOZ w Krakowie. Maj 2023 roku. Jonasz jechał hulajnogą wzdłuż Wisły. Wracał z pracy, po drodze miał odebrać córkę ze szkoły. Uważny pielęgniarz spostrzegł mężczyznę w rzece usiłującego ratować dziecko. Wskoczył natychmiast do wody, pomógł wyciągnąć chłopca, reanimował go w wodzie. To nie pierwsza taka interwencja z udziałem Jonasza. O jego czynie koledzy i koleżanki w pracy dowiedzieli się dopiero po tym jak strażacy wysłali do szpitala list gratulacyjny.

Jakub Sieczko jest założycielem Medyków na Granicy. Był inspiratorem i koordynatorem grupy osób z wykształceniem medycznym, którzy w największym kryzysie humanitarnym na granicy polsko-białoruskiej pomagali migrantom. To dzięki niemu udało się uratować kilkadziesiąt ludzkich istnień. Jakub Sieczko pokazał, że można stworzyć zespół, znaleźć ludzi i sposób, aby nieść pomoc, życie, zdrowie i nadzieję.

Zapisy na darmowe szczepienie przeciwko wirusowi HPV