My, kierowca i... kałuża

Dzisiaj około godziny 15 stałam na chodniku przy przejściu dla pieszych na ulicy Basztowej razem z kilkoma innymi osobami. Nagle jeden z samochodów, jadący z dość dużą prędkością, wjechał w kałużę i w momencie wszyscy zostaliśmy oblani brudną wodą. Można by powiedzieć, że nie dało się ominąć tej dziury, choć innym kierowcom jakoś się to udało. Co więcej znajdowała się ona dokładnie tuż przy krawężniku i sądzę, że nie było większych problemów, żeby przez nią nie przejechać.

Zaraz po tej sytuacji obróciłam się za odjeżdżającym samochodem i zapamiętałam jego numery rejestracyjne. Pamiętałam, że jest to ewentualna podstawa jakichkolwiek roszczeń. Szybko postanowiłam zgłosić sprawę do straży miejskiej, ponieważ w tej sytuacji nie było mowy o "lekkim schlapaniu".

W centrali straży miejskiej przekierowano mnie do oficera dyżurnego, który powiedział, że owszem jest szansa na wyciągnięcie konsekwencji wobec takiego kierowcy. Musiałabym zgłosić to na najbliższym komisariacie i zakładać sprawę z powództwa cywilnego o np. zwrot kosztów czyszczenia odzieży, a dodatkowo musiałabym udowodnić, że kierowca ochlapał mnie celowo.

Taki obrót rzeczy zniechęcił mnie do dalszego szukania zadośćuczynienia i zrezygnowana musiałam wrócić do domu. Później sprawdziłam w internecie, że w przypadku ochlapania pieszego, w momencie kiedy zgłosi on to na policji i zna numery rejestracyjne winowajcy, policja kontaktuje się ze wskazanym kierowcą i wówczas może dojść do porozumienia z pominięciem drogi sądowej, jeśli kierowca wykaże dobrą wolę i zgodzi się pokryć koszty. Jeśli nie, zostaje nam tylko sąd.

Mogłoby się wydawać, że sprawa jest błaha i nie warta zachodu. I prawdopodobnie zgłaszanie tego na policję nie odstraszy "kulturalnych kierowców". Może jednak ktoś powinien pomyśleć o prostszej niż sądowa drodze karania takich kierowców.

Walcz o nagrody w konkursie Żywe Miasto!