Podczas obrad tegorocznego Kongresu poszukiwano odpowiedzi na pytania o polską kulturę w dwudziestolecie transformacji społecznej i ustrojowej.
Podczas debat odnoszono się do kwestii: Co przyniosły transformacja ustrojowa oraz przystąpienie Polski do struktur UE? Jakie zmiany zaszły w sposobie zarządzania kulturą na przestrzeni dwóch ostatnich dekad? W jakim kierunku powinna zmierzać polityka kulturalna państwa?
- Kongres Kultury Polskiej powinien stać się miejscem rozmowy na wszystkie tematy, prowadzonej zarówno z perspektywy twórców i organizatorów życia kulturalnego, ale również obywateli - czyli „adresatów” kultury. Kongres musi mieć charakter refleksyjny i pragmatyczny. Czas wielkich zmian, w jakim żyjemy to także czas na zmiany - niezbędne jest zreformowanie obowiązującego modelu działalności kulturalnej; zbudowanie nowoczesnych ram prawnych i finansowych dla twórczości artystycznej i dla społecznego odbioru kultury. Chodzi więc przede wszystkim o stworzenie właściwych warunków do budowania dzieł oryginalnych i autentycznych z przeświadczeniem, że otwartość, tolerancyjność i wolność w świecie kultury to istotny składnik życia nas wszystkich. Ale fundamentalne jest stworzenie powszechnych szans i wzmocnienie motywacji do obcowania z kulturą. Najważniejszym jednak przesłaniem każdej proponowanej zmiany winno być : po pierwsze nie zaszkodzić, po drugie jednak, ze względu na delikatność materii, droga dojścia do budowanych modeli powinna być ewolucyjna, rozłożona w czasie i dobrze przemyślana - mówił Bogdan Zdrojewski przed Kongresem.
W Radzie Programowej Kongresu zasiedli m.in Piotr Sztompka, Andrzej Wajda, Kardynał Stanisław Dziwisz, Agnieszka Holland, Krzysztof Penderecki i Antoni Wit.
Obecnie wiadomo, że trzy dni debat i wystąpień miały swoje mocniejsze i słabsze strony. Podzielona została także opinia publiczna, która z jednej strony chwali podjętą inicjatywę, z drugiej zaś krytykuje jej mało strategiczny wymiar i brak praktycznych odniesień.
W rzeczywistości jednak polscy animatorzy kultury i artyści zmierzyli się z problemami przestrzeni artystycznej, relacji między sztuką a polityką, dychotomią wartości w kulturze, a także rozumieniem kultury jako fundamentu do kształtowania tożsamości narodowej.
Celem Kongresu było podsumowanie zmian w kulturze i jej otoczeniu, jakie zaszły w ciągu ostatnich 20 lat oraz dyskusja nad Raportem o Stanie Kultury i przedstawionymi w nim rekomendacjami. Czy Kongres zrealizował swoje zadanie? Trudno powiedzieć, nie da się jednak zaprzeczyć, że polemika na temat trudny została podjęta. Wiadomo też, że echo po obradach dopiero wyjdzie na światło dzienne...
Błysk i cekiny czyli gwiazdy w Cannes
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?