"Wisła Kraków ma szansę powalczyć o mistrzostwo"

Gdy jeszcze grał Pan zawodowo w piłkę, myślał Pan o tym, że zostanie skautem?
Nie. Bardziej chciałem zostać trenerem. Nie miałem jednak wtedy jeszcze zrobionego żadnego kursu pod tym kątem. Dopiero niedawno ukończyłem pierwszy stopień. A co do mojej działalności w skautingu, to propozycja wyszła od Wisły. Zostałem zaproszony na rozmowy, doszliśmy do porozumienia i zacząłem pracować w tym klubie.

Jak wygląda standardowy tydzień pracy skauta w Wiśle Kraków?
Na początku tygodnia spotykamy się i ustalamy plan działania. Głównie polega to na rozpisaniu, kto na jakie mecze pojedzie. Później trzeba to wszystko przygotować. Jeśli w grę wchodzi np. daleki zagraniczny wyjazd, to trzeba zadbać o rezerwację samolotu, hotelu.

Macie podział terytorialny, że np. Pan odpowiada za jeden kraj, a drugi ze skautów, Maciej Żurawski, za inny?
Nie ma takiego podziału. Staramy się układać jednak grafik sprawiedliwie. To znaczy, jeśli ktoś przez dwa, trzy tygodnie ma dalekie wyjazdy, to w kolejny weekend jedzie gdzieś blisko, a zmienia go kolega, który wcześniej oglądał mecze na przykład w Polsce.

Jak liczna jest baza oglądanych przez was zawodników?
Bardzo duża. W Polsce oglądamy nie tylko ekstraklasę, ale również I i II ligę. Za granicą monitorujemy różne ligi. Koncentrujemy się na ekstraklasach, ale np. w Portugalii jeździmy też na mecze II-ligowe.

Szukacie zawodników na konkretne pozycje, jeśli np. trener zgłasza zapotrzebowanie na środkowego pomocnika?
Tak to wygląda najczęściej, choć czasami mamy też sygnały od menedżerów, że jest chłopak, którego warto zobaczyć.

Ile razy trzeba zobaczyć jednego zawodnika, żeby być pewnym, że warto podjąć o niego starania?
Na nasze możliwości minimum trzy do pięciu razy.

Obserwację danego zawodnika kończy raport określający możliwości piłkarza?
Wcześniej pisaliśmy takie raporty. Teraz robimy po prostu notatki. Wystawiamy też noty piłkarzom za różne elementy ich wyszkolenia, np. gra obronna, gra głową, technika, szybkość itd.

Gra w Wiśle ktoś, kogo rekomendował Pan do drużyny?
W tej chwili niestety nie. Satysfakcja byłaby pełna, gdyby udało się znaleźć zawodnika, rekomendować go, sprowadzić do Wisły i gdyby grał tutaj jeszcze bardzo dobrze. Brałem natomiast udział w ocenie Emmanuela Sarkiego. Optowałem też za tym, żeby po roku gry w Kolejarzu Stróże ściągnąć z powrotem do Wisły Michała Chrapka. Za czasów Roberta Maaskanta jeździłem oglądać w akcji Maora Meliksona czy Cwetana Genkowa.

A czy to prawda, że jednym z piłkarzy, którego polecał Pan do Wisły był Luis Carlos, który ostatecznie trafił do Zawiszy Bydgoszcz?
Był na naszej liście skrzydłowych, ale gdzieś na trzecim, czwartym miejscu. Mieliśmy lepszych kandydatów.

Ostatnio trener Franciszek Smuda i dyrektor sportowy Zdzisław Kapka byli w Portugalii. Polecieli tam oglądać piłkarzy, których wy wcześniej widzieliście?
Trener czy dyrektor sportowy jadą oglądać już wyselekcjonowanych przez nas zawodników. Miejmy nadzieję, że skoro teraz wybrali się do Portugalii, to wybiorą piłkarzy, którzy wzmocnią drużynę. Wszyscy widzą, że potrzebujemy jeszcze paru graczy, żeby kadra pierwszej drużyny była mocniejsza. Uważam, że liga jest tak wyrównana, że przy kilku mądrych ruchach będzie szansa powalczyć wiosną nawet o mistrzostwo Polski, a już na pewno o miejsce gwarantujące start w europejskich pucharach.

Codziennie rano najświeższe informacje, zdjęcia i video z regionu. Zapisz się do newslettera!