Wieliczka. Najbardziej urokliwe zakątki solnych podziemi. Jest ich bez liku [ZDJĘCIA]

Historia wielickiego złoża rozpoczęła się 13,6 mln lat temu. Przed wypiętrzającymi się Karpatami powstało wypełnione wodą zapadlisko. Przez kolejne miliony lat w mioceńskim morzu osadzały się warstwy soli.

Ponowne ruchy tektoniczne niszczyły pokłady soli kamiennej „dzieląc” je na różnej wielkości bloki i bryły solne. Materiał ten, wraz z innymi skałami, został przesunięty i przykrył wcześniejsze pokłady soli. W ten sposób powstał zespół bardzo zróżnicowanych skał nazwanych złożem bryłowym. Właśnie w solnych bryłach wydrążono najstarsze i najpiękniejsze komory i korytarze wielickiej kopalni.

Uroda podziemi - dzieło przyrody i ludzi - zachwyca na każdym kroku. Wiele urokliwych zakątków znajduje się poza trasami dostępnymi dla zwiedzających. To tam można napotkać m.in. malownicze pejzaże będące efektem wtórnej krystalizacji soli, czy solne stalaktyty dochodzące do 2 m długości (w komorze Ferro).

W zamkniętej dla turystów części kopalni pozostały liczne urządzenia służące niegdyś do wydobywania soli. To często już zabytki, którym upływ czasu i miejsce tylko dodają uroku.

Zwiedzający nie mogą zajrzeć także do Grot Kryształowych. To jedyny tego typu kompleks na świecie, nie jest powszechnie dostępny z uwagi na panujące tam specyficzne warunki wilgotnościowo-termiczne. Najcenniejsze i największe wielickie kryształy - mające do 50 cm długości - znajdują się w wielu muzeach przyrodniczych Europy (wywieziono je z grot w latach 1860-1899).

Zaś na Trasie Turystycznej zachwycają m.in. kaplice i komory, w których często zachowano wystrój sprzed wieków.

WIDEO: Krótki wywiad