Uśmiech z pięciu kontynentów

Wymyślony przez Antoniego Malczaka, dyrektora Małopolskiego Centrum Kultury Sokół w Nowym Sączu, Międzynarodowy Festiwal Folkloru Święto Dzieci Gór odbył się w nandunajcowym grodzie już dziesiąty raz. Na jubileuszową imprezę pierwszy raz przyjechał zespół z Afryki, a więc tym samym lista uczestników sądeckiej imprezy obejmuje już pięć kontynentów.

- Żałowaliśmy, że przed rokiem festiwal nie odbył się - mówi Antoni Malczak. - powód był prozaiczny czyli brak pieniędzy. Z wizytą przyjechał jednak zespół z Angoli, bo miał wykupione bilety lotnicze. Chcieliśmy zaprezentować go w regionie, ale to nie udało się, bo nadeszła straszna powódź. Kiedy Angolczycy mówili nam do zobaczenia za rok, myśleliśmy że to czysta kurtuazja. Tymczasem grupa z Luandy znów wyłożyła pieniądze na podróż i zjawiła się w Nowym Sączu. Była więc na festiwalu pierwszym zespołem z Afryki. To zamknęło nam listę wszystkich kontynentów, z których roztańczone i rozśpiewane dzieci brały udział w Święcie Dzieci Gór. Były to grupy z ponad czterdziestu krajów. Teraz jubileuszowy festiwal jest już historią. Zajęliśmy się przygotowaniami do kolejnego. Jeśli zyskamy zapewnienie finansowania we wrześniu wysyłamy zaproszenia. Goście muszą mieć czas na przygotowanie programu i sfinansowanie podróży, bo zespoły same opłacają sobie bilety lotnicze lub też wynajem autokarów. My pokrywamy koszty pobytu.

Pomimo roku przerwy i zmiany miejsca głównych festiwalowych koncertów, bo przeniesiono je z namiotu cyrkowego w centrum miasta do nowej dużej hali sportowo-widowiskowej nad rzeką Kamienicą, sądeczanie okazali się bardzo zainteresowani wielką międzynarodową imprezą. Koncert inauguracyjny na rynku miał 15-tysięczną widownię. W hali występy oglądało nawet po 4 tys widzów. Tak jak co roku każdy zespół zagraniczny miał swego polskiego opiekuna. Najbardziej egzotycznych gości, czyli grupę z Angoli podejmował zespół z Koniakowa w Beskidzie Śląskim. Gdy górale obdarowali angolańskie hebonowoczarne dziewczyny śnieżnobiałymi koronkami, którymi słyną koniakowskie stroje, widok był aż tak niepowtarzalny, że pstrykaniu pamiątkowych zdjęć wprost nie było końca.