Tylko jeden raz<br><font color="#006699"><b>Gazeta Krakowska</font></b>

24 grudnia weszła w życie ustawa o pomocy publicznej dla dużych firm, które znalazły się w trudnej sytuacji ekonomicznej. Mogą się one starać o oddłużenie, składając stosowny wniosek w ciągu 30 dni od daty wejścia w życie ustawy (czyli od 24 bm.). To niepowtarzalna szansa pozbycia się zaległych należności, bowiem przedsiębiorca może być objęty restrukturyzacją na podstawie nowej ustawy tylko jeden raz.

Obowiązująca od kilku dni ustawa o pomocy publicznej dla przedsiębiorców o szczególnym znaczeniu dla rynku pracy zakłada wsparcie ze strony państwa dla firm, które znalazły się w trudnej sytuacji ekonomicznej, ale mają szansę powrotu na rynek, jeśli przygotują dobry program naprawczy i zrealizują go także dzięki pomocy państwa. Nie ma jednak nic za darmo, ustawa nakłada bowiem konkretne warunki do spełnienia.

O restrukturyzację zobowiązań finansowych zarówno cywilno- jak i publicznoprawnych oraz zatrudnienia i majątku starać się mogą tylko te firmy, które działają już przynajmniej dwa lata i zatrudniają powyżej tysiąca osób (według danych na 30 czerwca 2002 r.). Na pomoc publiczną nie mogą liczyć przedsiębiorcy, wobec których ogłoszono upadłość lub otwarto postępowanie likwidacyjne.

By uzyskać wsparcie ze strony państwa i tym samym szansę powrotu na rynek, przedsiębiorca musi złożyć wniosek o restrukturyzację, na co ma 30 dni od wejścia w życie nowej ustawy, tj. od 24 grudnia br. Postępowanie może być wszczęte do 31 grudnia 2003 r. Do wniosku trzeba dołączyć wymienione w ustawie dokumenty, zaś podstawą udzielenia pomocy będzie program naprawczy firmy. Musi on być rzeczywiście dobry i realny do wykonania, bowiem w okresie obowiązywania ustawy przedsiębiorca może być objęty restrukturyzacją na podstawie nowych przepisów tylko jeden raz.

Poza tym od dnia wszczęcia restrukturyzacji do dnia zakończenia lub umorzenia postępowania, nie może być ogłoszona upadłość przedsiębiorstwa.

Do całej operacji należy się więc solidnie przygotować, zwłaszcza że decyzja wcale nie musi być pozytywna. Zanim podejmie ją prezes Agencji Rozwoju Przemysłu (organ administracyjny wykonujący ustawowe zadania w imieniu ministra gospodarki), potrzebna jest jeszcze opinia prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Jeśli będzie ona negatywna ze względu na niewiarygodność programu naprawczego, to jest to jednoznaczne z nieudzieleniem pomocy publicznej danemu przedsiębiorcy.

Natomiast w raziej jakichkolwiek wątpliwości, prezes ARP może zlecić badanie przedłożonego przez przedsiębiorcę sprawozdania finansowego bądź wycenę majątku.

W przypadku pozytywnej decyzji, Agencja Rozwoju Przemysłu może udzielać firmie pożyczek i poręczeń, wspierając tym samym restrukturyzację na zasadach określonych przez przedsiębiorcę w programie naprawczym. Tak więc zaległe należności finansowe mogą być umorzone, spłacane w ratach lub w późniejszym terminie, może dojść do ugody między dłużnikiem a wierzycielem itp.

Jeśli restrukturyzacja obejmuje majątek (najczęściej zbędny i nie przynoszący dochodu), wówczas przedsiębiorca może przenieść własność na rzecz Skarbu Państwa. Natomiast jeśli w grę wchodzi redukcja zatrudnienia, wtedy pomoc zwalnianym pracownikom polega na jednorazowym bezpłatnym szkoleniu, świadczeniu na przekwalifikowanie zawodowe bądź na jednorazowej odprawie warunkowej. Przedsiębiorca, który przeprowadza restrukturyzację zatrudnienia, nie może w okresie realizacji planu przyjmować do firmy nowych pracowników.

Restrukturyzacja ma doprowadzić do naprawy sytuacji finansowej firmy i przywrócić jej zdolność do funkcjonowania na rynku. Jeśli jednak okaże się, iż koszty zmian będą rażąco wysokie w stosunku do przyszłych korzyści ekonomicznych, prezes Agencji Rozwoju Przemysłu umarza postępowanie restrukturyzacyjne. Pomoc publiczna musi być bowiem skuteczna, udzielając wsparcia słabszym, państwo rozporządza przecież pieniędzmi uzyskanymi od przedsiębiorców silniejszych i bogatszych, od wszystkich podatników.