PKP: Ale jazda!!! [felieton+zdjęcia]

Za czasów słusznie minionych kolej była jedna, państwowa. I cała infrastruktura była jednością. Teraz to nie taka prosta sprawa. Spółek na PKP ci u nas dostatek. Tak samo rzecz się ma z przewoźnikami, a raczej składami, jakie jeżdżą (toczą się) po torach.

Jak wspomniałem kiedyś PKP - znaczyło tabor, torowiska, trakcje elektryczne –-
jednym słowem wszystko, co wiązało się z koleją. Teraz to wiele spółek, które raczej walczą z sobą niż współpracują. Tory to jedna spółka, tabor to dwie spółki (IC i PR), trakcja elektryczna - kolejna spółka, budynki to kolejna spółka, itd., itd.

Jakie zamieszanie panuje na kolei, dobrze obrazuje przykład dworców. Otóż budynki należą do jednej spółki a przejścia pod torami należą do spółki zarządzającej torami. Tak więc możemy w Krakowie mieć piękne budynki dworcowe (są ładne), piękne perony i równocześnie możemy chodzić po kostki(po deszczu) w wodzie w tunelach z odrapanymi ścianami (tak właśnie jest).

W poprzedniej epoce, był też rozpoznawalny tabor. Jak widzieliśmy tzw. jednostki,
czyli elektryczne zespoły trakcyjne (np. EN57-925), to wiadomo było, że jest to pociąg osobowy. Widok lokomotywy spalinowej( np. SU46-049, SU42-523, SP32-096) ciągnącej „piętrusy” kojarzył się również z pociągiem osobowym. Natomiast lokomotywa elektryczna (elektrowóz, np. ET22-251, EP09) z rzędem wagonów osobowych za sobą to musiał być pociąg ekspresowy, pośpieszny, lub przyśpieszony.

I wszystko było jasne! Musiał przyjść jednak kapitalizm i wszystko przewrócił do góry nogami! No tak, bo pamiętam jak zacząłem jeździć do Opola, to pociągi pośpieszne jeździły z Krakowa średnio 3 godziny 10 minut. Teraz jeżdżą 3 godziny 40 minut, mimo modernizacji torów. A były kiedyś takie czasy, gdy jadąc po tych samych torach podróż z Bytomia do Berlina "Latającym Ślązakiem" w 1939 roku zajmowała 4 godz. 30 minut, dziś zajmuje ok.9 godzin i 25 minuty w szybkim wariancie.

No dobrze, powspominaliśmy, a teraz wróćmy do rzeczywistości. Otóż dotychczas znałem pewne kuriozum z telewizji i gazet. Niedawno miałem okazję przekonać się osobiście, do czego doszliśmy po 20 latach kapitalizmu. Teraz już nie wiemy, jakim taborem pojedziemy.

Kupując bilet na pociąg osobowy możemy pojechać pięknym nowoczesnym taborem. Kupując bilet na pośpieszny możemy podróżować elektrycznym składem trakcyjnym. A tak w ogóle to nie ma pośpiesznych, ekspresów tylko TLK lub Inter Regio (IR).

I ja miałem nieprzyjemność jechać z Krakowa do Opola takim wiekowym składem. Zewnątrz brudny, wewnątrz brudny, szyby nie myte od nowości, okna z jednej strony opuszczane, z drugiej nie ma takiej siły, aby je otworzyć. Cały czas słychać pracę sprężarek, zgrzytanie różnych części, przed zamknięciem drzwi - stawia na równe nogi brzęczek, a siedzimy na ławach obitych dermą, co w upał gwarantuje odparzenia.

Można się denerwować, a można potraktować sprawę na wesoło. I ja tak zrobiłem. Rozbawił mnie ten powrót do dawnych lat, choć pod inną nazwą. Były też i dobre strony tej podróży.

Muszę pochwalić personel, który był miły i uprzejmy, choć musiał walczyć z jakimiś nie zawsze chcącymi działać czytnikami biletów. Drugą dobrą stroną był przyjazd pociągu do Opola zgodnie z rozkładem jazdy. (z czego my się cieszymy !?)

Niemożliwe? Obecna kolej to firma pełna niespodzianek. Postanowiłem wykorzystać uprzejmość personelu i poprosić o pozwolenie zrobienia kilku fotek z kabiny maszynisty. I pozwolono mi. Interesująca sprawa, zwłaszcza gdy poznaje się różne dźwignie znane z gier kolejowych.

Wraz z artykułem zamieszczę kilka zdjęć. Ci którzy znają trasę z Krakowa do Opola - poznają miejsca. Ci, którzy nie znają tej trasy - mogą ją zobaczyć na zdjęciach.
Reasumując - żadne słowa nie oddadzą tego co się przeżywa jadąc „pośpiesznym” "elektrycznym zespołem trakcyjnym". Tego trzeba doświadczyć. Zachęcam do tego poszukiwaczy wrażeń, może niekoniecznie mocnych, ale ciekawych.