Oko w oko z rekinami

Rozmawiamy z Jeanem-Jacquesem Mantello, reżyserem pierwszego trójwymiarowego filmu poświęconego rekinom

* W kinach IMAX w całej Polsce odbyła się premiera Pana filmu "Rekiny 3D". Czy to przypadek, że pokazuje Pan tę produkcję w 30 rocznicę premiery "Szczęk"?
- (Śmiech) Nawet prosiliśmy, aby Spielberg został ojcem chrzestnym naszego filmu, ale odmówił. Nasze filmy są zupełnie inne. "Szczęki" przyczyniły się do złej sławy rekinów. My chcemy ten wizerunek poprawić i rozpocząć batalię oich ratowanie. Od wejścia na ekrany w1975 roku pierwszej części "Szczęk" branża filmowa imedia powielają obraz żarłocznego potwora polującego na ludzi. Dlatego ludzie cieszą się, gdy widzą jak bestia ginie. Nikt nie przejmuje się tym, że na świecie systematycznie zabija się rekiny, często jedynie dla płetw, wykorzystywanych do przyrządzenia zupy, przysmaku kuchni azjatyckiej. Podczas połowów rekiny wciąga się na kutry, odziera zpłetw, anastępnie krwawiące wrzuca się zpowrotem do morza, skazując na nieuchronną śmierć. Ponad 120 gatunków z400 istniejących uważa się obecnie za zagrożone lub ginące! Dlatego stworzyliśmy film, który pokazuje ich piękno imajestat. Dla mnie rekiny są lwami itygrysami oceanu itak powinny być postrzegane przez wszystkich.

* Czy w tym celu nie lepiej, zamiast filmu przyrodniczego, nakręcić film o zabijaniu rekinów?
- Chciałem, aby mój film trafił do dzieci. Uważam, że nasze pokolenie jest już stracone. Filmy Spielberga są kultowe i trudno byłoby nas zmienić. Ja chcę edukować najmłodszych. Powiedzieć im, że rekiny wcale nie dybią na życie człowieka. Ludzie nie należą do ich ulubionych potraw. Większość ataków na ludzi to przypadki błędu identyfikacyjnego. Rekiny są przekonane, że pożerają ryby, lwa morskiego lub fokę. Każdego roku odnotowuje się około 100 ataków rekinów na człowieka. Jedynie 12 z nich kończy się śmiertelnie. Więcej ludzi umiera z powodu użądlenia pszczoły.
* Dlaczego zdecydował się Pan na film trójwymiarowy? Przecież liczba kin wyświetlających takie filmy nie jest duża.
- Uważam kino trójwymiarowe za świetne medium. W ciągu 6 miesięcy od premiery ten film obejrzało już 1 mln 700 tys. ludzi. W telewizji na pewno zobaczyłoby go dużo więcej osób, ale uważam, że moja propozycja jest bardziej ekspresyjna.

*Film nie ukrywa, że rekiny to drapieżniki i trzeba przed nimi mieć się na baczności. Jakie środki bezpieczeństwa stosował Pan pływając wśród nich?
- Kiedy nurkuje się z tymi zwierzętami należy być czujnym i świadomym ryzyka. Do ujęć z żarłaczami białymi mieliśmy klatkę, która miała stanowić ewentualne schronienie. Jednak ani razu nie musieliśmy z niej korzystać. Aby nurkować z rekinami należy wcześniej dobrze je poznać. Do niektórych osobników podchodziliśmy naprawdę blisko, byliśmy oko w oko, inne uciekały przed nami w popłochu.
* Czy Pana rodzina równie entuzjastycznie jak Pan podchodziła do projektu?
- Aby zrobić 45-minutowy film, 500 godzin spędziliśmy pod wodą. Przez 9 miesięcy odwiedziliśmy 7 krajów. To nie była podróż non-stop, ale wyjazdy i powroty do domu. Żona i dzieci sprawdzały, czy mam dwie ręce i dwie nogi (śmiech). Są przyzwyczajeni.