Nie żyje prof. Witold Cęckiewicz, wybitny architekt i urbanista z Krakowa. Autor wielu znanych projektów m.in. hotelu Cracovia i kina Kijów

- Prawdziwy artysta nie powinien liczyć się z powszechnym gustem. Powinien kształtować gusta przyszłych pokoleń - mówił w jednym z wywiadów dla naszej gazety. Zostawił po sobie wielką spuściznę. Nie tylko w Krakowie, ale niewątpliwie był dla tego miasta jednym z najważniejszych powojennych architektów. Bez niego stolica Małopolski nie byłaby takim samym miastem - i to nie są wcale kurtuazyjne słowa.

- Witold Cęckiewicz był już za życia pomnikową postacią architektury polskiej. Człowiek - legenda. Myśląc o jego dokonaniach nieodmiennie nasuwają się mitologiczne skojarzenia zawarte w takich konotacjach jak Heros, Tytan, Gigant. Szczególnie, gdy uświadomimy sobie, że jego życiorys spleciony jest z trudnym okresem dziejów naszego kraju i tej części Europy – pisał prof. Marian Fikus.

Urodził się 24 kwietnia 1924r. w Nowym Brzesku. Był członkiem PAN (od 1983) i PAU (1989) oraz Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa (SKOZK). W czasie wojny żołnierz AK - zatrudnił się u Niemców i wykradł im plany fortyfikacji Koszyce - Miechów.

Studiował na Wydziale Architektury w Krakowie. Studia na Politechnice Krakowskiej ukończył z wyróżnieniem. Wówczas rozpoczęła się jego błyskotliwa kariera. Wykładowca PK: w wieku 31 lat został głównym architektem Krakowa (w latach 1955-1960). W 1962 r. uzyskał tytuł docenta, w 1970 profesora nadzwyczajnego i w 1979 profesora zwyczajnego. Uzyskał też tytuł doctor honoris causa Politechniki Krakowskiej.

Profesor został odznaczony Krzyżem Oficerskim i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem KEN, dwukrotnie Krzyżem Partyzanckim i Komandorią Orderu Św. Grzegorza Wielkiego nadaną przez Ojca Świętego Jana Pawła II. Wśród wielu nagród, które otrzymał była m. in. Nagroda Honorowa SARP oraz św. Brata Alberta.

- Profesor Witold Cęckiewicz był osobą wybitną w skali architektury i kultury całego kraju – jego działalność w kręgu stowarzyszeniowym jest jedynie elementem wspaniałego życiorysu. Jako twórca był laureatem Krakowskiej Nagrody SARP za twórczość architektoniczną (1972) oraz Honorowej Nagrody SARP (1980), za działalność na rzecz środowiska otrzymał Złotą Odznakę SARP (1978). Jego ikoniczne realizacje, do których zaliczają się zespół hotelu „Cracovia” i kina „Kijów” w Krakowie (1966), Kościół Miłosierdzia Bożego w Krakowie na Wzgórzach Krzesławickich (1987) czy Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach (2002), na trwałe zmieniły Kraków. Będzie go nam wszystkim niezwykle brakować - mówi arch. Marek Kaszyński Prezes SARP Oddział Kraków.

- Moja znajomość z profesorem rozpoczęła się jeszcze w trakcie moich studiów na Wydziale Architektury PK. Poza kilkoma projektami kursowymi pod opieką promotorską profesora opracowałem i obroniłem dyplom magisterski – mówi prof. Jacek Gyurkovich, były dziekan Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej i dodaje – Profesor był moim nauczycielem i mentorem w dalszej działalności zawodowej i naukowej. Profesor wspierał mnie swoim doświadczeniem i wiedzą w moim rozwoju naukowym.

Witold Cęckiewicz był promotorem ponad 600 prac magisterskich oraz 28 prac doktorskich. Był mistrzem i wychowawcą dla wielu pracowników nauki: doktorów, doktorów habilitowanych i profesorów. Wielu jego wychowanków pracuje za granicą jako znani architekci, laureaci międzynarodowych konkursów i realizatorzy wybitnych dzieł architektonicznych i urbanistycznych.

- Profesor był znakomitym organizatorem pracy naukowej i dydaktycznej swojej Katedry i Instytutu, miał rzadki dar łączenia tych sfer działalności akademickiej z twórczą pracą projektową, która była warsztatem niezbędnych doświadczeń legitymizujących prace naukowca i nauczyciela akademickiego. Osobiście wspierał swoich pracowników w ich rozwoju naukowym i zawodowym oraz w trudnych sytuacjach życiowych – dodaje prof. Gyurkovich.

Profesor Cęckiewicz wykładał nie tylko w Polsce ale również na Iowa State University w USA oraz w Institut fü r Bauwesen - Uniwersytetu w Stuttgarcie. Podejmował też współpracę i wymianę naukowo-dydaktyczną z uczelniami w Madrycie i Turynie. Prowadził również wykłady z zakresu architektury sakralnej w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie.

Jak wspomina prof. Jacek Gyurkovich - Dorobek twórczy profesora, projektowy i realizacyjny obejmuje liczne zespoły urbanistyczne i obiekty architektoniczne oraz dzieła rzeźbiarskie i założenia pomnikowe. Należy m. in. przywołać Hotel Cracovia i kino Kijów (Nagroda Ministra Budownictwa), współautorstwo osiedli mieszkaniowych w Krakowie na Dębnikach i w Mistrzejowicach oraz Projekt Wzorcowej Jednostki Mieszkaniowej im. Chełmońskiego w Krakowie a także projekty 3 wyższych uczelni - Politechniki Krakowskiej w Czyżynach, Akademii Rolniczej w Lublinie i Politechniki Rzeszowskiej. Profesor był współautorem założeń pomnikowych min. na Polach Grunwaldu w Obozie Straceń w Płaszowie.

Szczególne miejsce w dorobku twórczym i realizacyjnym profesora zajmuje budynek Ambasady Polskiej w New Delhi, którego współautorem był architekt Stanisław Deńko. Istotne miejsce w jego dorobku zajmują także projekty i realizacje ponad 15 obiektów sakralnych - w tym Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie - Łagiewnikach, Katedra pw. Najświętszego Serca Jezusowego w Rzeszowie oraz szereg obiektów i założeń sakralnych m. in. w Krakowie, Rzeszowie, Zakopanem.

• biurowiec Dyrekcji Budowy PKP przy Rondzie Mogliskim w Krakowie (1950–1954)
• hotel „Cracovia” w Krakowie (1959–1965)
• kino „Kijów” w Krakowie (1959–1967)
• ambasada RP w Nowym Delhi (1973–1978)
• Wydział Mechaniczny Politechniki Krakowskiej (1974–1980)

• Pomnik Zwycięstwa Grunwaldzkiego (1958–1960, razem z rzeźbiarzem Jerzym Bandurą)
• Pomnik Ofiar Faszyzmu w Krakowie (1960–1964)
• Pomnik Czynu Rewolucyjnego w Sosnowcu (1965–1967)
• Pomniki Jana Pawła II w Krakowie
• zespoły mieszkaniowe i osiedla
• Osiedle Podwawelskie (1965–1972)
• Mistrzejowice (1963–1983)

• Kościół Matki Boskiej Częstochowskiej w Rodakach (1969–1979)
• Katedra w Rzeszowie (1977–1990)
• Kościół Miłosierdzia Bożego w Krakowie (os. Na Wzgórzach) (1980–1988)
• Kościół św. Brata Alberta w Krakowie (1985–1994)
• Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach (1997–2002)
• Kościół Zesłania Ducha Świętego w Krakowie

• Krzyż Partyzancki (dwukrotnie) za udział w walkach AK – Akcja „Burza” (1944)
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1961)
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1974)
• Medal Komisji Edukacji Narodowej (1989)
• Krzyż Komandorski Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego przyznana przez Jana Pawła II za osiągnięcia w zakresie architektury sakralnej (1999)
• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne zasługi w pracy naukowej i dydaktycznej” (2000)
• Krzyż z Mieczami Orderu Krzyża Niepodległości „za wybitne zasługi poniesione w walce z bronią w ręku o suwerenność i niepodległość Państwa Polskiego w latach 1939-1956” (2014)
• Doroczna Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2021)