Most Piłsudskiego [7 cudów Krakowa - nominacja]

Most marszałka Józefa Piłsudskiego jest moim ulubionym krakowskim mostem. Przez wiele lat przejeżdżałam koło niego w drodze do pracy. Często zatrzymywałam się w pobliżu żeby przyglądnąć mu się lub zrobić zdjęcia w różnych porach roku.

Most ten łączy nie tylko dwa brzegi Wisły, ale także dwie dzielnice Krakowa - część starszą z nowszą. Kiedy mieszkałam po tamtej stronie miasta, widywałam go codziennie dwa razy, ze względu na to, że moje miejsce pracy było w jego pobliżu. Jednak jakieś dwa lub trzy lata temu zmieniono organizację ruchu w tym miejscu i mogłam tędy przejeżdżać tylko w drodze powrotnej z pracy. Most ten przez długi czas nazywany był Kościuszki - tak bardzo utkwiła mi w głowie ta nazwa, że nadal go tak określam, pomimo iż przywrócono mu jego pierwotną domenę.

Dlaczego tak bardzo lubię ten most? Dlatego, że jest inny niż wszystkie pozostałe. Jest dla mnie symbolem Krakowa, jest taki szczególny, charakterystyczny i wyjątkowy. Nie wiem czy w innych miastach są tego typu mosty, ale na pewno należą do rzadkości. Mam wrażenie, że gdzieś jeszcze spotkałam się z takich obiektem, ale nie pamiętam niestety gdzie. Bardzo pięknie wygląda szczególnie w zimie, gdy cały jest zasypany śniegiem i bajecznie udekorowany świątecznymi lampkami. Most ten jest bardzo dobrze widoczny z daleka o każdej porze roku. Ma swój urok i wdzięk, któremu poddaję się zawsze, gdy przejeżdżam po nim lub obok niego. A prawda jest taka, że gdy mam do wyboru kilka tras dojazdu w jakieś miejsce, zawsze wybiorę taką, która prowadzi przez ten właśnie obiekt.

Kilka lat temu ten most upodobali sobie samobójcy lub niedoszli samobójcy. Naocznie widziałam dwie akcje ściągania z mostu takich szaleńców przez odpowiednie służby. Po tych nieprzyjemnych incydentach zostały zamontowane specjalne zabezpieczenia, uniemożliwiające wspinanie **się ** po nim.

Most marszałka Józefa Piłsudskiego łączy Śródmieście (ul. Krakowska) z Podgórzem (ul. Legionów Piłsudskiego). Most ma 147,5 metra długości i 18,50 metra szerokości. Waży około 1200 ton. Podparty jest na 2 filarach. Ma konstrukcję stalową kratownicową, nitowaną. Silnie wygięte ku górze przęsło środkowe sięga aż 72 m i ma schemat statyczny łuku dwu-przegubowego. Na moście w każdym kierunku prowadzi po jednym pasie ruchu samochodowego. Pasy te są rozdzielone torowiskiem tramwajowym, a po bokach znajdują się chodniki dla pieszych. Jest to najstarszy w Krakowie kompletny most drogowy nad Wisłą, który stoi do dzisiaj. Decyzję o jego budowie podjęto w sierpniu 1925 r. Prace wg projektu zespołu inżynierów pod kierunkiem prof. Michała Pszenickiego rozpoczęły się we wrześniu 1926 r. i trwały 7 lat. W styczniu 1932 r. Rada Miejska uchwaliła dla niego patrona – Marszałka Józefa Piłsudskiego. Odkąd most został otwarty 19 stycznia 1933 r., za korzystanie z niego pobierano opłaty celem zrekompensowania kosztów budowy. Most (podobnie jak inne mosty Krakowa) został wysadzony przez wycofujące się wojska niemieckie w styczniu 1945 r., w wyniku czego jego południowe przęsło (po stronie Podgórza) znalazło się w wodzie. Jego ponowne otwarcie po odbudowie miało miejsce w październiku 1948 r. Nadano mu wówczas oficjalną nazwę Most Tadeusza Kościuszki. Pierwotną nazwę przywrócono mu oficjalnie w 1990 r.