Czytaj także:
Nie wiem, jak powinnam się do Pani zwracać. Kryminał napisała Pani pod pseudonimem. To w końcu siedzi przede mną Zofia Małopolska czy Małgorzata Niemczyńska?
Jeśli będziemy rozmawiać o "Morderstwie tuż za rogiem" to siedzi przed panią Zofia Małopolska. Czego się pani napije?
Prowokacyjnie poproszę wino domowe...
Wina niestety nie mogę zaproponować. To życzenie musiałaby pani skierować do bohaterki mojego kryminału - pani Leonii.
Trudno jednak nie utożsamiać tej postaci z Panią.
Oj, to duża przesada! Daleko mi do tak dzielnej emerytki, choć jest kilka cech, które nas łączą, m.in. to, że obie byłyśmy nauczycielkami w krakowskim liceum. Nie zamierzam jednak ukrywać, że postaci z mojego kryminału mają swoje pierwowzory w rzeczywistości.
Kto zatem zainspirował Panią, by powołać do życia komisarza Bartnika?
Ta jedna postać łączy charakter i postawy czterech moich byłych uczniów, którzy byli ludźmi szalenie inteligentnymi i umiejącymi zachować się właściwie w każdej sytuacji. Bartnik jest więc wcieleniem ideału. Pamiętajmy jednak, że to jego pierwsza sprawa w Krakowie. Nie pokazał jeszcze w pełni swojego oblicza.
Intrygującą bohaterką kryminału jest wścibska pani Leonia, która niegdyś uczyła Bartnika języka polskiego, a teraz pomaga mu rozwikłać kryminalną zagadkę.
Tak, zgadza się, ale nie mogę się pogodzić z etykietą "wścibskiej", która przywarła do pani Leonii. O takim opisie charakteru mojej bohaterki zdecydował jednak redaktor kryminału. Po prostu to kobieta bardziej niż inni otwarta na świat. Postać pani Leonii jest pośrednim ukłonem w stronę przenikliwej panny Marple z książek Agathy Christie. Ona, nawet siedząc w ogródku, oglądała swoją wieś z wielkim zaangażowaniem i w bystry sposób kojarzyła ze sobą wiele istotnych faktów. Czas przypomnieć czytelnikom kryminału, że w starszych paniach tkwi niebezpieczna siła!
A czy zamordowany w książce menel Geromin ma swój odpowiednik w rzeczywistych sytuacjach?
Pomysł na tego bohatera podsunęło mi samo życie. Pod moimi oknami często gromadzili się ludzie "pijący ekologicznie", czyli na wolnym powietrzu. Niejednokrotnie przysłuchiwałam się więc prowadzonym przez nich rozmowom i uświadomiłam sobie, że niektórzy z nich mogą mieć za sobą ciekawą przeszłość - jak Geromin.
Który zanim został bezdomnym, był cenionym pracownikiem naukowym na Uniwersytecie Jagiellońskim. Dlaczego los nie obszedł się z Gerominem łaskawiej?
Geromin stanął w pewnym momencie swojego życia przed dokonaniem wyboru: zachowaniem własnej godności, niezależności albo uratowaniem swojego bytu i kariery. Ale to kosztowałoby go utratę wymienionych w pierwszej kolejności wartości. Wolał pozostać sobą i zapomnieć o obiecującej karierze na polu naukowym. Geromin miał już taki charakter. Bez namysłu odciął się od świata, który go odrzucił. Nie podjął nawet próby walki o miejsce, które mu się należało w życiu.
Czy o jego losie zdecydował przypadek czy przeznaczenie?
Myślę, że zdecydował o tym tylko jego charakter. Geromin się poddał i zapomniał, że życie jest tak naprawdę jedyną przygodą, którą mamy. I dlatego warto walczyć, by była to przygoda z dobrym zakończeniem.
Prawybory. Kto powinien zostać posłem? Głosuj: Małopolska Zachodnia okręg 12, Kraków okręg 13, Podhale Nowy Sącz okręg 14, Tarnów okręg 15.
Mieszkania Kraków. Zobacz nowy serwis
Codziennie rano najświeższe informacje z Krakowa prosto na Twoją skrzynkę e-mail. Zapisz się do newslettera!
Jak czytać kolory szlaków turystycznych?
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
