Kraków: Słowacki zmierzy się z Mickiewiczem

Spektakl ma wyraźnie określone cele: przybliżenie twórczości i sylwetek największych poetów polskiego romantyzmu. Rzecz jednak nie tylko w tym, CO jest prezentowane, ale – JAK?

Publiczność, chcąc nie chcąc, zostaje wciągnięta do aktywnego współuczestnictwa w spektaklu. Na różne sposoby – jest uczestnictwo w jury, oceniającym poetyckie wyczyny; jest rozpoznawanie wierszy; jest głosowanie, mające wyłonić zwycięzcę poetyckich zmagań, odbywających się według formuły, przypominającej teleturniej.

Idee i specyfika sztuki poetyckiej każdego z autorów ożywione są ich bezpośrednią konfrontacją, przedłużającą lub wyjaśniającą legendarne zmagania dwóch wieszczów. Przypomniany zostaje przy tej okazji w ogromnym skrócie zestaw głosów krytycznych, nagromadzonych przez lata. Głosów wielu poważnych autorytetów – choć nie zawsze poważnie się wypowiadających. Bo i humor jest jednym ze sposobów zwrócenia uwagi na twórczość, pochodzącą z odległej epoki.

Turniej poetów; a nie „poetycki”, bowiem konfrontacja dotyczy nie tylko twórczości, ale także życiorysów, plotek literackich, ocen ówczesnych i osądów późniejszych. Turniej, a więc nie brutalna przepychanka, w której wszystkie chwyty są dozwolone, lecz starcie godnych podziwu (bez względu na „wynik”) przeciwników, przestrzegających reguł, zasad i – mimo wszystko – wzajemnie się szanujących.

Codziennie rano najświeższe informacje, zdjęcia i video z regionu. Zapisz się do newslettera!