Chavez: W oczach moich kolegów, trenera i kibiców jestem tym złym

Wywiad z Osmanem Chavezem, piłkarzem Wisły Kraków. Rozmawia Justyna Krupa.

Po Pana błędzie Wisła straciła dwa punkty w meczu z Jagiellonią i spadła na Pana lawina krytyki. Poczuwa się Pan do winy?
To dla mnie dość trudna sytuacja. Zremisowaliśmy praktycznie wygrany mecz. Biorę odpowiedzialność za to jako zawodowiec. Dziś jestem tym złym, choć za chwilę to się może zmienić. W takich chwilach jedynymi, którzy stoją murem przy tobie, są osoby z twojej rodziny. Tylko oni człowieka wspierają, a przede wszystkim Bóg. Cała reszta świata odwraca się do ciebie plecami, tak jak w moim przypadku. Ale Bóg jest moją siłą. Nie mogę zapomnieć, ile tak naprawdę jestem wart. Wszystko to uczyni mnie tylko silniejszym.

Wielu kibiców jest na Pana wściekłych. Są jednak też tacy, którzy mówią: to nie wina Chaveza, tylko trenera Franciszka Smudy, bo ustawił go na pozycji, na której nigdy nie grał - defensywnego pomocnika.
Nie ma co robić z tego wszystkiego dramatu. Popełniłem faul, ale chciałem dobrze. Nie uważam, że jest to wina trenera, wręcz przeciwnie. On mi zaufał, a zdarzyło się to, co się zdarzyło. Nie wiadomo też, co by się stało, gdybym tego zawodnika nie zatrzymał faulem. Ocenia się tylko efekt finalny, a nie wiadomo, jak ta akcja mogłaby się potoczyć. Wiem jednak, że dla ludzi jestem teraz antybohaterem. Może kiedyś sytuacja się odmieni i znów będę mógł dać na boisku chwile satysfakcji tym, którzy we mnie wierzyli.

Dlaczego w ogóle ryzykował Pan faul w takiej sytuacji? Ponoć przed meczem trener uczulał Pana, żeby nie wchodził Pan wślizgami.
Teraz można mówić różne rzeczy. Może gdybym nie faulował w tamtym momencie rywala, zarzucano by mi później, że nie wywarłem na nim presji. Mam swoją charakterystykę jako zawodnik: gram twardo, choć bez złośliwości. Dzięki temu stylowi gry jestem tu, gdzie jestem. Jednak w oczach moich kolegów jestem obecnie tym złym, w oczach mojego trenera, w oczach kibiców. W porządku. Wszyscy mogą pytać: Osman, dlaczego to zrobiłeś? Dla wielu z nich jestem tym, który podarował rywalom mecz. Akceptuję to z pokorą. Tyle tylko, że w innych momentach, w innych meczach, moje wślizgi wydawały się dobrym rozwiązaniem. Nie mogę zapominać, że w wielu przypadkach ratowałem swój zespół przed stratą bramki. Będę ciężko pracować, by się podnieść z tego wszystkiego.

Na konferencji prasowej trener Smuda bezpośrednio obarczył Pana winą za stratę punktów. Przypomina to sytuację z zeszłego roku, gdy Michał Probierz uznał Pana za winnego porażki z Polonią Warszawa i odstawił Pana od składu. Nie ma Pan deja vu?
Nie czuję się kozłem ofiarnym. Rzeczywiście, wraca do mnie to, co działo się w zeszłym roku. Wszystko to jednak służy nauce i wyciągnięciu wniosków. W piątek trener powiedział to, co powiedział, szanuję to. Wszyscy mnie potępili. Trener stwierdził, że postawił na doświadczonego zawodnika, ale w przyszłości będzie mądrzejszy. Cóż, z pokorą to przyjmuję i postaram się pracować z poświęceniem i dojrzeć piłkarsko. I kiedy szkoleniowiec jednak uzna, że warto dać mi szansę, to będę gotów dać z siebie co najlepsze. Nie będę nikogo krytykował, przyjmuję swoją odpowiedzialność za to, co się stało. Gram na takiej pozycji, gdzie błędy drogo kosztują. To nie atak, gdzie możesz zmarnować wiele okazji bramkowych. W tej piątkowej sytuacji był wprawdzie za mną jeszcze bramkarz, ale tylko Osman jest winny. Bóg pomoże mi jednak uporać się z tą negatywną atmosferą wokół mojej osoby. W tym czasie, kiedy człowiek traci wsparcie całego swojego otoczenia, Bóg zawsze wyciąga rękę i to On jest moim najlepszym kibicem. On nigdy się od człowieka nie odwróci. Wierzę, że w przyszłości znów będę tym zawodnikiem, o którym mówili, że jest "ścianą nie do przejścia".

Więcej przeczytacie TUTAJ

Codziennie rano najświeższe informacje, zdjęcia i video z regionu. Zapisz się do newslettera!