Wielu ją kocha, dla wielu też zapewne jest utożsamieniem wszystkiego, co złe. Dyskusyjne jest nawet to, czym ona tak naprawdę jest. Dziś to dzielnica Krakowa, a przecież jednocześnie coś więcej – właściwie miasto w mieście. Popeerelowski relikt, skansen socjalizmu, a zarazem dynamicznie rozwijająca się część nowoczesnej metropolii. Miejsce, które było budowane z myślą o formacji „nowego człowieka” komunistów, a stało się symbolem sprzeciwu wobec socjalistycznej władzy, przestrzenią walki mieszkańców o krzyż, ich starć z milicją. Trudno znaleźć na mapie Polski miejsce, w którym kontrasty spiętrzałyby się tak bardzo jak w Nowej Hucie. Na wystawie prezentowane są między innymi eksponaty symboliczne dla historii Nowej Huty: ręczny podnośnik obejmujący kilka cegieł, który służył murarzom w latach 50. na budowie nowohuckich osiedli; popielniczka z pierwszego spustu surówki, pamiątka wytopu pierwszej stali w Nowej Hucie w 1952 r. ofiarowana pierwszemu dyrektorowi kombinatu Janowi Aniole; żeliwna tablica z czoła lokomotywy przedstawiająca logo Huty im. Lenina czy biało-czerwona flaga z Nową Hutą wypisaną czcionka „solidarycą” – towarzysząca Janowi Pawłowi II w czasie poświęcenia kościoła w Mistrzejowicach. Tym i kilkudziesięciu innym eksponatom będą towarzyszyć niepublikowane dotychczas fotografie Nowej Huty z bogatego zbioru zdjęć naszego muzeów. Zapraszamy do zwiedzania wystawy od 18 lipca do 8 października 2017. (oddział Dzieje Nowej Huty, os. Słoneczne 16) Kurator wystawy: Piotr Kapusta